Σίγουρα θα έχεις πέσει πάνω σε κάποιο άρθρο που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη σειρά ως «η πιο εθιστική σειρά του Netflix». Ισχύει. Το «It’s the End of the F***ing World» είναι μια μαύρη κωμωδία, αν και μπορεί να θεωρηθεί και δραματική λόγω συγκεκριμένων καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα. Η σειρά προβλήθηκε αρχικά στο Βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο All 4, αλλά εμείς, και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, την γνώρισε μέσα από το Netflix που ανέλαβε να την προβάλει παγκόσμια.
Το στόρι
O James είναι ένας 17χρονος που αυτοχαρακτηρίζεται ως «ψυχοπαθής» και πέρασε την παιδική του ηλικία σκοτώνοντας πουλιά. Η Alyssa είναι μια συνομήλικη συμμαθήτρια του που επαναστατεί και φεύγει από το σπίτι της γιατί βαρέθηκε τη μητέρα της – που αδιαφορεί για εκείνη – τον εγωκεντρικό νέο της σύντροφο και τα δύο τους μωρά. Εκείνη βλέπει τον James σαν ένα μέσο να αποδράσει, και εκείνος ονειρεύεται απλά να την σκοτώσει. Μαζί, και με το αυτοκίνητο του μπαμπά του James, ξεκινούν για ένα ταξίδι με σκοπό να επισκεφτούν τον μπαμπά της Alyssa. Η διαδρομή είναι άκρως ενδιαφέρουσα, μουντή και θλιβερή τις περισσότερες φορές, αλλά πέρα για πέρα εθιστική. Η σειρά, που προς το παρόν αποτελείται από οκτώ επεισόδια, είναι αθυρόστομη, αιματοβαμμένη και, φυσικά, απολαυστική. Υπάρχουν επίσης προοπτικές για δεύτερη σεζόν, αλίμονο αν δεν υπήρχαν μετά την τόση επιτυχία, και το Netflix τρίβει ήδη τα χέρια του σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Δεν ξέρουμε όπως πώς μπορεί να συνεχίσει, με τον τρόπο που τελείωσε το τελευταίο επεισόδιο. Δεν θα πούμε περισσότερα όμως.
Τι λένε οι άλλοι;
Από τη μέρα που κυκλοφόρησε η σειρά στο Netflix έλαβε επευφημίες τόσο για το σενάριο και την παραγωγή όσο και για τις εκπληκτικές ερμηνείες των δύο νεαρών πρωταγωνιστών, Alex Lawther και Jessica Barden. Στις ιστοσελίδες Rotten Tomatoes και Metacritic, που θεωρούνται οι πιο αξιόπιστες ιστοσελίδες για κριτικές ταινιών και σειρών, το σκορ της συγκεκριμένης σειράς είναι 97% στην πρώτη και 82% στη δεύτερη, ποσοστά που σπάνια δίνονται σε τέτοιες παραγωγές.
Τι λέμε εμείς;
Αρχικά να πούμε πως, πέρα από τις κριτικές, είναι μια σειρά που είτε θα σε ενθουσιάσει, είτε θα την βαρεθείς. Το κόνσεπτ του getaway δεν είναι κάτι καινούργιο ή πρωτότυπο. Ωστόσο, αυτό που την έκανε να ξεχωρίσει είναι όλα όσα συμβαίνουν σ’ αυτή την διαδρομή. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο αντιλαμβάνεται ο θεατής πως δεν πρόκειται για μια χαρούμενη σειρά παρά το μαύρο χιούμορ. Άλλωστε, πόσο ευχάριστή να είναι μια σειρά με δύο έφηβους όπου ο ένας ονειρεύεται να σκοτώσει την άλλη; Φυσικά στην πορεία τα πράγματα περιπλέκονται αλλά δεν θα σας πούμε spoilers. Συμφωνούμε με τους κριτικούς που εξυμνούν τις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστούν, και συμπληρώνουμε πως όλο το καστ κάνει φανταστική δουλειά παρόλο που όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί εμφανίζονται πολύ λιγότερο. Ο Lawther και η Barden όχι μόνο υποδύονται άψογα δύο νέους με τραυματικές εμπειρίες, αλλά σε κάνουν να τους νιώσεις και να καταλάβεις πώς συγκεκριμένα περιστατικά σχημάτισαν τους χαρακτήρες που έχουν τώρα. Με έξυπνες σκηνοθετικές κινήσεις, βλέπεις όσα έζησαν και πώς τους επηρέασαν χωρίς να καταντά ένα ακόμα βαρετό flashback, όπως γίνεται συχνά στις σειρές. Όπως καταλαβαίνετε, η σκηνοθεσία είναι επίσης εξαιρετική. Ας πούμε πως αν το βλέπαμε χωρίς ήχο, θα μας τραβούσε το ίδιο. Όλο το μουντό κλίμα που επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια των οκτώ επεισοδίων καθιστούν μια σειρά που είτε θα λατρέψεις είτε θα βαρεθείς, κι αν είσαι ανοιχτός σε παραγωγές με περιπέτεια, σοκαριστικές σκηνές και πλούσιες σε δράμα, τότε θα την λατρέψεις σίγουρα.
