Με τις ταινίες «Η ευνοούμενη», «Μαρία, η βασίλισσα της Σκωτίας» και «Ρόμα» να προβάλλονται ακόμη στους κινηματογράφους και την Ακαδημία να βραβεύει περισσότερες γυναίκες από ποτέ στη φετινή απονομή των Όσκαρ, κάνουμε μια αναδρομή σε ιδιαίτερους γυναικείους ρόλους που κατάφεραν να χαρίσουν μια διαφορετική ματιά στον τρόπο με τον οποίο η γυναίκα παρουσιαζόταν – κατά κανόνα – στη μεγάλη οθόνη.
Meryl Streep ως Miranda Presley
Για τις ανάγκες της ταινίας «Ο διάβολος φοράει Prada» («The devil wears Prada», 2006), η Meryl Streep μεταμορφώνεται στην… αδίστακτη Miranda Presley και μάς χαρίζει έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς της ρόλους ως αρχισυντάκτριας ενός από τα διασημότερα περιοδικά μόδας στις Η.Π.Α., του «Runway». Με ήρεμο και αφοπλιστικό ύφος, η Streep αποδίδει με αρτιότητα τον δυναμισμό μιας εργαζόμενης γυναίκας – κορυφή στο είδος της, σε έναν ρόλο που αποτελεί, σύμφωνα με τον Tom Hanks, ίσως τον καλύτερο στην καριέρα της και αντλεί την έμπνευσή του από τη «σιδηρά κυρία της μόδας», Anna Wintour. Πρόκειται, εύλογα, για την πιο ακριβή παραγωγή στην ιστορία του κινηματογράφου ως προς τα κοστούμια και, φυσικά, χάρισε στην ιέρεια του Χόλιγουντ ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Μάλιστα, για τις ανάγκες του ρόλου, η Streep απέφυγε κάθε προσωπική επαφή με την Anne Hathaway, ώστε να μπορέσει με μεγαλύτερη ευκολία να ενσαρκώσει τη στρυφνή και απαιτητική Miranda.
Kate Winslet ως Hanna Schmitz
Δύο χρόνια μετά, η Kate Winslet στα «Σφραγισμένη χείλη» («Τhe reader», 2008) μάς χάρισε μια ακόμη εξαιρετική ερμηνεία της, ως Hanna Schmitz που, φυσικά, ανταμείφθηκε με Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου. Στη μεταπολεμική Γερμανία, ο έρωτας της Hanna με τον μαθητή ακόμη Michael θα ακολουθήσει μια περιπετειώδη και επίπονη πορεία, μέχρι που ο τελευταίος ανακαλύπτει ότι η Hanna είχε καταταγεί συνειδητά στους Ναζί κατά τη διάρκεια του πολέμου και δικάζεται για εγκλήματα πολέμου! Η συγκεκριμένη ταινία, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Bernhard Schlink, εξερευνά, λοιπόν, μια αντισυμβατική και ασυνήθιστη πτυχή του γυναικείου ψυχισμού, μιας γυναίκας που επέλεξε το λάθος στρατόπεδο και υποχρεώνεται να ζήσει με τις συνέπειες αυτού του τραγικού λάθους. Το Ολοκαύτωμα εξετάζεται μέσα από μια αλλιώτικη, γυναικεία οπτική και φέρνει στο προσκήνιο το θεμελιώδες ζήτημα του τρόπου με τον οποίο η Γερμανία καθησύχασε επιλεκτικά την ενοχή της. Όλα αυτά μέσα από την αφοπλιστική ερμηνεία της Winslet.
Sandra Bullock ως Leigh Anne Tuohy
Μπορεί η «Σχέση Στοργής» («Βlind Side», 2009) να αφορά σε πρώτο επίπεδο την πολεμική ενάντια στον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία κατά των Αφροαμερικανών, ωστόσο η Sandra Bullock ως Leigh Anne καταφέρνει να μεταδώσει με τον καλύτερο τρόπο τον δυναμισμό μιας χορτασμένης και πλούσιας γυναίκας που σχεδόν επιβάλλει στον άντρα και τα παιδιά της να δεχθούν ως νέο μέλος στην οικογένεια τον Big Mike, έναν άστεγο Αφροαμερικανό μαθητή, τον οποίο επιλέγει να υιοθετήσει, παρά τις όποιες αντιδράσεις από τον κοινωνικό της περίγυρο. Ευαίσθητη και με δυναμισμό που τσακίζει, η Bullock καταφέρνει να «υποτάξει» την ταινία με την ερμηνεία της, μια ερμηνεία – σταθμός, που χαρίζοντάς της το Όσκαρ, την έβαλε και πάλι για τα καλά στο παιχνίδι, αφού είχε προηγηθεί μια σειρά από ατυχείς επιλογές που κινδύνευσαν να τής καταστρέψουν την καριέρα.
Jessica Chastain ως Maya
Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες στιγμές του 21ου αιώνα στην παγκόσμια ιστορία – τουλάχιστον ως προς την αμερικανοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων – και στην πρώτη γραμμή συναντάμε και πάλι μια γυναίκα. Η σαγηνευτική Jessica Chastain για τις ανάγκες του «Zero Dark Thirty» εισβάλλει σε ένα παραδοσιακά ανδροκρατούμενο επάγγελμα και, ως Maya, καταφέρνει να υπερνικήσει την αρχική καχυποψία των ανδρών και να φέρει σε πέρας μια πραγματικά επικίνδυνη αποστολή: να εντοπίσει και να σκοτώσει τον Bin Laden. Η ταινία αφηγείται το χρονικό της αναζήτησης του Bin Laden και σκιαγραφεί με τρόπο αληθοφανή και ντοκιμαντεριστικό το πείσμα και τη θέληση της Alfreda Frances Bikowsky, της οποίας, βέβαια, η ταυτότητα αποκαλύφθηκε επισήμως μόλις το 2014, δύο χρόνια μετά την ταινία, αφού η CIA επέλεξε να κρατήσει απόρρητο το όνομά της για να την προστατεύσει. Μάλιστα, βασικός σκοπός της ταινίας ήταν να περιγράψει τη μέχρι τότε αποτυχημένη προσπάθεια ανεύρεσης του Bin Laden, μέχρι που η τελική επιτυχία της αποστολής ανάγκασε τους συντελεστές να γράψουν εκ νέου το σενάριο.
Helen Mirren ως Maria Altmann
Η «Γυναίκα από Χρυσό» του Simon Curtis δεν αποτελεί απλώς ύμνο στη θέληση και τον δυναμισμό της Maria Altmann, αλλά και στη διάσημη Adele Bloch-Bauer που υπήρξε το μοντέλο για τον πιο διάσημο ίσως πίνακα του Klimt Η Helen Mirren ενσαρκώνει με απολαυστικό τρόπο την ηλικιωμένη πλέον Μαρία, η οποία αποφασίζει να διεκδικήσει τον περίφημο πίνακα που είχαν κλέψει από το πατρικό της οι Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου και δεν το βάζει κάτω μέχρι να τα καταφέρει. Στη διάρκεια της ταινίας μεταφερόμαστε στο παρελθόν και μαθαίνουμε την ιστορία του πίνακα μέσα από ένα χρονικό που συγκινεί και αποδεικνύει τη δύναμη των γυναικών και τη διαφορετική τους οπτική στα πράγματα που, εν τέλει, μπορεί να καταφέρει πολλά.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό Τηλεώρες
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
