Μαρία Καραμάνου
Μια από τις πιο συγκινητικές και ειλικρινείς συνεντεύξεις του παραχώρησε ο Φώτης Γεωργίδης στον Τάσο Τρύφωνος για την εκπομπή «Τετ-Α-Τετ». Ο γνωστός ηθοποιός και δημιουργός άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για την απώλεια της συζύγου του, Γιούλης Γιαγκοπούλου, η οποία «έφυγε» πρόωρα σε ηλικία μόλις 48 ετών, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο.
Με βαθιά συγκίνηση, ο Φώτης περιέγραψε την αφοσίωση, τη στήριξη και τη σιωπηλή δύναμη της γυναίκας που στάθηκε δίπλα του σε όλα, ενώ αποκάλυψε και άγνωστες πτυχές της περιόδου που πάλευαν μαζί με την ασθένεια, λίγο μετά τον θάνατο του αδελφού της Γιούλης από την ίδια ασθένεια.
Όταν ο Τάσος Τρύφωνος τον ρώτησε αν η σύζυγός του ήταν υποστηρικτική στη δουλειά του, ο Φώτης απάντησε με λόγια που ράγισαν καρδιές: «Νομίζω πως θυσιάστηκε σε πάρα πολλά πράγματα. Είδε το πάθος μου για τη δουλειά, έκανε ένα βήμα πίσω για να βοηθήσει την κατάσταση. Είτε με τα παιδιά, είτε δίνοντάς μου κουράγιο. Η δουλειά μας έχει πάνω-κάτω. Όταν με έπιαναν οι ανασφάλειες, ήταν εκεί, ήσυχα, χωρίς φασαρία. Στάθηκε άξια δίπλα μου».
Ο Φώτης μίλησε με θαυμασμό για την επαγγελματική διαδρομή της Γιούλης, ήταν αεροσυνοδός στην Ήλιος, ακόμη και μετά το θανατηφόρο δυστύχημα της εταιρείας, μετά την παύση της Ηλιος συνέχισε στην Cyprus Airways. Όταν έκλεισε και εκείνο το κεφάλαιο, βρήκε εργασία στο έδαφος, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την προσαρμοστικότητα και τη δύναμή της.
Η οικογένεια είχε ήδη χτυπηθεί μια φορά, όταν ο αδερφός της Γιούλης έφυγε από την ίδια ασθένεια μόλις έναν χρόνο πριν. Όπως είπε: «Υπήρχε μια κληρονομικότητα. Είχαμε λίγο εκπαιδευτεί με την κατάσταση. Αλλά όταν σου λένε ότι είναι η σύζυγός σου… χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου».
Οι δυσκολίες ήταν τεράστιες, χημειοθεραπείες, γιατροί, φροντίδα, τα παιδιά, οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις.
Ο Φώτης περιέγραψε την περίοδο εκείνη ως ένα θολό τοπίο, ένα διάστημα αυτοπροστασίας και υπερπροσπάθειας: «Στα μεγάλα διαστήματα λειτούργησα μηχανικά. Λες και κατέβασα ρολά συναισθηματικά. Έπρεπε να σταθώ στη Γιούλη, στα μωρά μου, στη δουλειά μου. Το γράψιμο με βοηθούσε να ξεφεύγω για λίγο από την πραγματικότητα. Έχω πολλά κενά. Για να σταθώ, έπρεπε να κατεβάσω ρολά».
