newsroom must
Ξέφυγε από τον πόλεμο, πήγε κόντρα σε κοινωνικούς περιορισμούς και σήμερα απολαμβάνει τους καρπούς της σκληρής της δουλειάς. Η Shaesta Waiz, μία πρόσφυγας από το Αφγανιστάν, είναι μία από τις λίγες γυναίκες πιλότους του κόσμου, η ιστορία της όμως είναι πολύ σημαντικότερη από αυτό τον στενό φυλετικό διαχωρισμό.
Λίγο καιρό μετά τη γέννησή της σε προσφυγικό καταυλισμό του Αφγανιστάν το 1987 η οικογένειά της μετανάστευσε στις ΗΠΑ για να σωθεί από τον τρόμο του πολέμου. Μεγάλωσε στο Ρίτσμοντ της Καλιφόρνια με τις πέντε αδελφές της και ως παιδί έτρεμε ακόμη και την ιδέα των αεροπλάνων.
Οι γυναίκες που είχε ως πρότυπα ανήκαν στην οικογένειά της. «Ήταν όλες νοικοκυρές και αυτό ήταν και η δική μου φιλοδοξία», εξήγησε.
Η πρώτη της επαφή με αεροπλάνο ήταν όσο τρομακτική την περίμενε. «Νόμιζα πως το αεροπλάνο θα εκτοξευθεί σαν πύραυλος». Είχε δεθεί στη θέση της και προσευχόταν έως ότου το αεροσκάφος απογειώθηκε. Αισθάνθηκε μία παράξενη ηρεμία, «ήταν τόσο ρομαντικό». Τότε πήρε την απόφαση να γίνει πιλότος.
Παράτησε το δημόσιο Πανεπιστήμιο και ξεκίνησε τις σπουδές της σε Πανεπιστήμιο Αεροναυτικής. Ο θείος της αντέδρασε λέγοντάς της πως μία γυναίκα δεν έχει καμία θέση στο κοκπιτ, ενώ η γιαγιά της την ρώτησε: «Ποιος Αφγανός θα θελήσει να παντρευτεί μία γυναίκα που πετά;»
Μεγαλώνοντας η Waiz κλήθηκε να «υπερασπιστεί» δύο πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς. Φοιτούσε σε αμερικάνικα σχολεία, αλλά μιλούσε φαρσί και ή παστούν στο σπίτι. Σπούδαζε για να γίνει πιλότος, αλλά η οικογένειά της συνέχιζε να την περιορίζει.
Οι πτήσεις το άλλαξαν αυτό. «Όταν ήμουν μέσα σε αεροπλάνο όλη αυτή η σύγχυση εξαφανιζόταν. Το αεροπλάνο δεν νοιάζεται για το ποιος είσαι. Το αεροπλάνο αντιδρά στις ικανότητες του πιλότου. Στον αέρα, μπορώ να είμαι όποια θέλω».
Η Waiz έχει ιδρύσει μία ΜΚΟ υπό το όνομα Dreams Soar για να εμπνεύσει γενιές γυναικών να κατακτήσουν τα όνειρά τους. Η οικογένειά της πλέον είναι στο πλευρό της και στηρίζει το πάθος της.
