ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΦΟΡΑΜΕ: Λινό παντελόνι, λινό πουκάμισο και kitten heels
 

Κατώτεροι των περιστάσεων

Το editorial του Δημήτρη Λοττίδη για το τεύχος Σεπτεμβρίου.

Δημήτρης Λοττίδης

Δημήτρης Λοττίδης

Σε αντίθεση με τους κατοίκους των άλλων πόλεων της Κύπρου, οι Λεμεσιανοί έχουν έντονο τον τοπικό πατριωτισμό. Μην τους κακολογήσεις την πόλη τους και μην τους κρίνεις αρνητικά για οτιδήποτε αλλάζει ή δεν γίνεται σωστά. Σε σημείο που όταν στην SppMedia θέλουμε να γράψουμε ένα θέμα για πρόβλημα της Λεμεσού, ψάχνουμε δημοσιογράφους που δεν κατάγονται από την πόλη γιατί ξέρουμε πως οι Λεμεσιανοί είτε θα αρνηθούν είτε θα το «χρυσώσουν» το χάπι του προβλήματος. Θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά πέρσι, όταν κάποια απόβλητα έκαναν την εμφάνισή τους στις ακτές της πόλης και οι οσμές ήταν ανυπόφορες, καταγράψαμε στην Καθημερινή το πρόβλημα, μας πήραν τηλέφωνο από τον δήμο Λεμεσού και μας απείλησαν πως θα μας κάνουν αγωγή για «δυσφήμιση» της πόλης τους. Με λίγα λόγια, ό,τι συμβαίνει στη Λεμεσό, μένει στη Λεμεσό.

Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν η πόλη και οι δαιμόνιοι επιχειρηματίες της δεν επωφελούνταν σε τόσο μεγάλο βαθμό από κίνητρα και πολιτικές δωρεές της κεντρικής κυβέρνησης. Αναφέρομαι βέβαια στο περίφημο θέμα των διαβατηρίων και των πύργων. Θα μου πει κάποιος «Καλά, τα κίνητρα αυτά υπάρχουν για όλη την Κύπρο, γιατί κατηγορούν μόνο τη Λεμεσό;». Και έχει δίκιο. Εστιάζουμε όμως στη Λεμεσό, επειδή είναι η πόλη που αλλάζει ολοκληρωτικά από το status quo των πολιτογραφήσεων. Στο παρόν κείμενο, δεν θα ασχοληθώ με τα τετριμμένα. Το αν είναι καλά να κτίζονται πύργοι, αν έπρεπε να υπάρχει το πρόγραμμα ή όχι, αν μας εκθέτουν ως χώρα οι λίγοι άπληστοι που φέρνουν τα παγκόσμια λαμόγια να πάρουν διαβατήριο. Αυτά θα τα διαβάσετε αλλού. Εγώ κατ’ αρχάς συμφωνώ με την ύπαρξη του προγράμματος.

Δεν έχω αποφασίσει αν συμφωνώ με τη συνέχισή του. Ήταν, όμως, ένα steroids boost για την οικονομία στις δύσκολες ώρες της καταστροφής μετά το 2013. Δυστυχώς ως χώρα δεν έχουμε ούτε πετρέλαιο (και δεν θα το αποκτήσουμε ποτέ) ούτε φυσικό πλούτο για να πουλήσουμε. Έχουμε μόνο τη γεωγραφική μας θέση ως κατάρα και ευλογία, την ύπαρξή μας εντός ΕΕ και τους εαυτούς μας. Κακούς και καλούς. Αυτό, όμως, που θα ήθελα να συζητήσουμε είναι η απληστία των επιχειρηματιών ανάπτυξης γης αλλά και των μεσαζόντων γύρω από το πρόγραμμα. Εδώ δέχομαι πως οι άνθρωποι αυτοί είναι δαιμόνιοι, πουλάνε πάγο στους Εσκιμώους και δημιούργησαν υπεραξίες για τη χώρα και τους εαυτούς τους παίρνοντας ρίσκα, πιάνοντας την «τσιάντα» τους (που θα έλεγαν και στη Λεμεσό) και κάνοντας τους πλασιέ των διαβατηρίων και των κτηρίων τους στην αχανή Άπω Ανατολή. Δεν είναι και εύκολο πράγμα αν το σκεφτείς, εγώ στη θέση τους θα αγχωνόμουν για τα ρίσκα τους. ΟΜΩΣ. Γιατί υπάρχει πάντα ένα «όμως».

Την ώρα που πουλάνε στους ιθαγενείς του ανατολικού μπλοκ και στους Ασιάτες διαμερίσματα με τιμή δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, πιο ακριβά από το Monaco και το Hampstead, έχοντας κόστος κατασκευής δύο χιλιάδες ευρώ το τετραγωνικό, κάνοντας την υπερβολή κέρδος, θα έπρεπε να προσέξουν την εικόνα τους. Έπρεπε από μόνοι τους να σκεφτούν πως εκμεταλλεύονται εκ μέρους όλων των Κυπρίων τα ευρωπαϊκά διαβατήρια και πως είναι όλοι οι Κύπριοι και η χώρα που θα εκτεθούν με τις πράξεις τους. Σε αυτό που κάνουν είμαστε μέσα όλοι, όχι μόνο ο εαυτός τους. Άρα η ευθύνη των πράξεών τους θα έπρεπε να τους κάνει να σκέφτονται πιο σοφά. Να επιστρέψουν από τα υπερκέρδη τους στο κοινωνικό σύνολο. Έστω χίλια ευρώ από κάθε τετραγωνικό που πουλούν. Στους μεροκαματιάρηδες Λεμεσιανούς και Παφίτες που βάζουν πλάτη, στο περιβάλλον που τόσο επιβαρύνουν με τους επιπλέον τόνους τσιμέντου, στις ίδιες τις πόλεις και επαρχίες που κτίζουν, έπρεπε να έχουν κοινωνική ευθύνη δίνοντας σε νεαρά ζευγάρια φτηνή στέγη, υιοθετώντας τις γειτονιές πίσω από τις αναπτύξεις τους, φτιάχνοντας την πόλη πίσω από τους πύργους για να ζουν οι άνθρωποί της καλύτερα, δημιουργώντας χώρους πρασίνου, φυτεύοντας οι ίδιοι -όντας το πλέον ισχυρό λόμπι στη χώρα- ένα εκατομμύριο νέα δέντρα.

Συγκροτημένα, συνεσταλμένα, οργανωμένα. Πρώτα απ’ όλα θα έκαναν χάρη στους εαυτούς τους, κερδίζοντας την εύνοια της κοινής γνώμης. Κατώτεροι των περιστάσεων, της ευθύνης και της κρατικής επένδυσης που έγινε σ’ αυτούς. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως.

Δημήτρης Λοττίδης
demetris@sppmedia.com 
Twitter: @dlottides

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

must έποψη: Τελευταία Ενημέρωση

Gossip Girls 2.0

Gossip Girls 2.0

Όταν οι λεγεώνα των troll γίνεται η νέα κατίνα της γειτονιάς
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
Αγιανάπα Α'

Αγιανάπα Α'

Όπου και να γυρίσεις, όπου και να μιλήσεις, η Κύπρος σε πληγώνει
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ