Αγαπημένες, επικές και αμφιλεγόμενες. Κάνουμε μια αναδρομή σε αγαπημένες ταινίες με θέμα τη Βίβλο για να δούμε τι θα δούμε τις επόμενες μέρες.
ΜΠΕΝ ΧΟΥΡ
Προφανώς, όταν λέμε «Μπεν Χουρ» δεν εννοούμε την ανεκδιήγητη κινηματογραφική μεταφορά του 2016, αλλά μια από τις πιο επιτυχημένες κινηματογραφικές ταινίες στην ιστορία. 1959, Γουίλιαμ Γουάιλερ στο τιμόνι της σκηνοθεσίας και ο «Μπεν Χουρ» γίνεται η πρώτη ταινία στην ιστορία των Όσκαρ που αποχωρεί έχοντας στη φαρέτρα της ούτε λίγο ούτε πολύ έντεκα αγαλματίδια, ρεκόρ που θα ισοφαρίσουν μισό περίπου αιώνα μετά ο «Τιτανικός» και η τελευταία από τις ταινίες του… «Άρχοντα». Με τις ευλογίες του Βατικανού, 15.000 κομπάρσους και το αστρονομικό για τότε μπάτζετ των 15 εκατομμυρίων εν τέλει η ταινία δεν θα κερδίσει μόνο την αγάπη των κριτικών αλλά και του κοινού, αφού με 75 εκατομμύρια σε εισπράξεις κατάφερε εν τέλει να σώσει την εταιρεία παραγωγής που με τη συγκεκριμένη ταινία κινδύνευσε να χρεοκοπήσει. Χρειάστηκαν πέντε σχεδόν χρόνια έρευνας για τη δημιουργία των 300 διαφορετικών σκηνικών και 14 μήνες για την κατασκευή τους, ενώ τα γυρίσματα έγιναν στο στούντιο της Τσινετσιτά στην Ιταλία μέσα σε εννέα μήνες. Το 2008, μάλιστα, το αμερικανικό ινστιτούτο κινηματογράφου κατέταξε τη συγκεκριμένη ταινία ως τη δεύτερη καλύτερη επική ταινία στην ιστορία. Και μια μικρή λεπτομέρεια για τους πολύ σινεφίλ αναγνώστες μας: την ίδια περίοδο που γυριζόταν το «Μπεν Χουρ» στα στούντιο της Τσινετσιτά, σε ένα μικρότερο μέρος του στούντιο ο Φεντερίκο Φελίνι γύριζε την «Ντόλτσε Βίτα» του!
ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Λοιπόν, μπορεί οι κριτικοί να καταβαράθρωσαν τη συγκεκριμένη ταινία, για μας, όμως, αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες με θέμα τις τελευταίες δώδεκα ώρες της ζωής του Χριστού. Γυρισμένη στην Ιταλία, αυτή η κινηματογραφική μεταφορά μάς έρχεται διά χειρός Μελ Γκίμπσον και αποτελεί ομολογουμένως την πιο ρεαλιστική αποτύπωση του μαρτυρίου του Θεανθρώπου. Πρόκειται για την πιο εμπορική μη αγγλόφωνη ταινία στην ιστορία στις Η.Π.Α. και για την πιο εμπορική θρησκευτικού περιεχομένου ταινία παγκοσμίως, ενώ μέχρι το 2015 η ταινία κατείχε το ρεκόρ της υψηλότερης προπώλησης εισιτηρίων, ρεκόρ που κατέρριψε η ταινία «Star wars: the force awakens». Η ταινία είναι γυρισμένη στα Αραμαϊκά και τα Λατινικά, τις γλώσσες δηλαδή της εποχής, και η αρχική πρόθεση του Μελ Γκίμπσον ήταν η ταινία να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους χωρίς υποτίτλους, θέλοντας έτσι να μεταφέρει στο κοινό τη συγκίνηση και τη συντριβή αποκλειστικά και μόνο διά μέσου της εικόνας, κάτι που προφανώς απορρίφθηκε για εμπορικούς λόγους. Ο Τζιμ Καβίζελ, μάλιστα, που υποδυόταν τον Ιησού στην ταινία υποβαλλόταν καθημερινά σε 10 ώρες μακιγιάζ για τις ανάγκες των γυρισμάτων, κάτι που ήταν προφανώς χρονοβόρο, με αποτέλεσμα πολλές μέρες ο ηθοποιός να πάει για ύπνο χωρίς να αφαιρέσει το μακιγιάζ, για να εξοικονομηθεί χρόνος την επόμενη μέρα. Πρόκειται για τη νούμερο ένα πιο αμφιλεγόμενη ταινία όλων των εποχών, σύμφωνα μάλιστα με το Entertainment weekly, ενώ για τον ρόλο του Ιησού ο Μελ Γκίμπσον είχε αρχικά στο μυαλό του τον…. Μακόλι Κάλκιν, τον αγαπημένο μας Κέβιν από το «Μόνος στο σπίτι», ο οποίος όμως εν τέλει απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι μοιάζει πολύ νέος για τον συγκεκριμένο ρόλο. Ταινία για γερά νεύρα, εξοντωτική και ρεαλιστική, δεν αφήνει τίποτα στη… θρησκευτική μας φαντασία.
ΝΟΑΗ
Αφήνουμε για λίγο την Καινή Διαθήκη και πάμε ακόμη πιο πίσω στο πρώτο – πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, τη «Γένεση» και τη θρυλική στιγμή της κιβωτού του Νώε. Με το μαγικό ραβδάκι του Ντάρεν Αρονόφκσι, λοιπόν, ο Ράσελ Κρόου μετατρέπεται σε Νώε και, πλαισιωμένος από τις Έμα Γουάτσον και Τζένιφελ Κόνελι, μάς χαρίζει μια ιδιαίτερη και πιο… σκοτεινή κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας. Μάλιστα, η Paramount, εταιρεία παραγωγής της ταινίας, ανησυχώντας για τον τρόπο με τον οποίο το κοινό θα εισέπραττε την ταινία, δημιούργησε και προέβαλε δοκιμαστικά και κρυφά από τον σκηνοθέτη τρεις διαφορετικές εκδοχές της ταινίας, θέλοντας να βγάλει προς τα έξω τη λιγότερο σκανδαλιστική. Εν τέλει, ο Αρονόφκσι, μαθαίνοντας την εξέλιξη, δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για αυτή τη μεταχείριση, μιλώντας για αυτό σε διάφορα έντυπα, αναγκάζοντας έτσι την εταιρεία να προβάλει επίσημα στους κινηματογράφους την εκδοχή του. Ο Ράσελ Κρόου υπερασπίστηκε αυτή την πιο σκοτεινή εκδοχή της ιστορίας, αναφέροντας ότι, εάν θέλουμε να δούμε όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται την ιστορία, ο Νώε δεν μπορεί να ήταν τόσο αγαθός, αφού μιλάμε για έναν άνθρωπο που αποφάσισε λίγο πριν τον κατακλυσμό να σώσει μόνο τον εαυτό του και τους οικείους του, αφήνοντας τον υπόλοιπο πληθυσμό της γης να χαθεί.
Ο ΧΙΤΩΝΑΣ
Από τις πιο κλασικές του είδους! Σε σκηνοθεσία Χένρι Κόστερ, πρωταγωνιστής είναι ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο οποίος για τον συγκεκριμένο, μάλιστα, ρόλο προτάθηκε και για το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου. Η ταινία αρχικά προβλήθηκε στην τηλεόραση νωρίς το απόγευμα και διαφημίστηκε ως θέαμα για όλη την οικογένεια, ενώ σε δηλώσεις του ο Ρίτσαρντ Μπάρτον ανέφερε τη συγκεκριμένη ταινία ως τη χειρότερη ταινία της καριέρας του. Άθεος ο ίδιος, δεν ενδιαφερόταν καθόλου για το θρησκευτικό υπόβαθρο πίσω από την ταινία, κάπνιζε αρειμανίως εκατό(!) τσιγάρα τη μέρα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ενώ συνήψε παράνομο δεσμό με τη συμπρωταγωνίστριά του, Ζαν Σίμονς, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στα γυρίσματα, αφού ο σύζυγος της ηθοποιού απείλησε με όπλο τον πρωταγωνιστή αν δεν τερμάτιζε τη σχέση του μαζί της. Η ταινία εν τέλει απέσπασε δύο Όσκαρ, αυτά για καλλιτεχνική διεύθυνση και κοστούμια και παρά τις όποιες αναποδιές και τα… ταραγμένα παρασκήνια παραμένει μια από τις πιο αγαπημένες μας θρησκευτικές ταινίες, ιδανική για να μάς βάλει στο κλίμα των ημερών.
EXODUS: GODS AND KINGS
O τέσσερεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ και μία φορά νικητής, Κρίστιαν Μπέιλ μετατρέπεται για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ταινίας σε Μωυσή και υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ρίντλεϊ Σκοτ αναλαμβάνει να οδηγήσει τους Εβραίους στη γη της επαγγελίας σε ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μην απέσπασε και τις καλύτερες κριτικές, αλλά αξίζει για τη σύγχρονή του προσέγγιση και, φυσικά, τον πρωταγωνιστή του, ο οποίος, όπως άλλωστε το συνηθίζει, για τις ανάγκες του συγκεκριμένου ρόλου όχι μόνο αναγκάστηκε να χάσει βάρος, αλλά παρακολούθησε μαθήματα κατηχητικού, διάβασε τα πρώτα πέντε βιβλία της Βίβλου, το Κοράνι και άλλα λογοτεχνικά κείμενα που σχετίζονται με την ιστορία. Αρκετά ενδιαφέρον είναι, μάλιστα, και το γεγονός ότι μέρος της αρνητικής κριτικής που εισέπραξε η ταινία οφείλεται και στις κατηγορίες για whitewashing, το φαινόμενο δηλαδή του Χόλιγουντ που θέλει τους παραγωγούς να επιλέγουν λευκούς ηθοποιούς για να υποδυθούν χαρακτήρες που στην πραγματικότητα δεν ήταν λευκοί. Η παραγωγή θεώρησε σχετικά άδικη την κριτική, καθώς στην ιστορία των θρησκευτικών ταινιών μέχρι σήμερα και μάλιστα ως προς τους ηθοποιούς που ενσάρκωσαν τον Ιησού, η επιλογή ανταποκρινόταν περισσότερο στα δυτικά πρότυπα της θρησκευτικής λατρείας παρά στην πραγματικότητα. Παρόλ’ αυτά, δεν δικαιολογείται με κανένα τρόπο η επιλογή λευκών ηθοποιών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και μαύρων ηθοποιών για τους δούλους και τους λιγότερο σημαντικούς ρόλους.
Πηγή: ΤηλεΏρες
