Όταν ξέσπασε για πρώτη φορά ο κορωνοϊός COVID-19 και άρχισε να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο όλοι έτρεξαν να προμηθευτούν αντισηπτικά χεριών. Η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που δεν υπήρχαν αποθέματα για να καλύψουν τις ανάγκες των καταναλωτών.
Τα αντισηπτικά υπάρχουν από το 1966 όταν μια φοιτήτρια νοσηλευτική η Λούπε Χερνάντεζ έφτιαξε και πατεντάρισε το πρώτο αντισηπτικό χεριών με οινόπνευμα. Όμως δεν ήταν πάντοτε τόσο δημοφιλές μέχρι που στις αρχές της χιλιετίας το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ το συνιστούσε για την καταπολέμηση των ιών και βακτηριδίων.
Το 2003 με την επιδημία του SARS, τότε ήταν που άρχισε ο κόσμος να αγοράζει περισσότερο και αργότερα το 2009 υπήρξε μεγάλη ζήτηση με το Η1Ν1 έτσι τα αντισηπτικά κατάφεραν να μπουν σε όλα τα σπίτια.
Οι πρώτοι που άρχισαν να πουλάνε το προϊόν αυτό ήταν η εταιρεία Gojo και το προωθούσαν κυρίως σε εργάτες σε εργοστάσια ελαστικών οι οποίοι καθάριζαν τα χέρια τους με βενζόλιο.
Το 1988 η Gojo εφηύρε το τζελ Purell. Το πιο γνωστό αντισηπτικό χεριών σήμερα στην Αμερική. Στην αρχή όμως τα καταστήματα δεν ήθελαν να προμηθευτούν το προϊών διότι δεν υπήρχε ζήτηση. Έτσι το Purell δεν βγήκε στην καταναλωτική αγορά μέχρι το 1997.
Λίγο αργότερα την ίδια χρονιά στην αγορά βγαίνει και το GermX το οποίο σήμερα είναι νούμερο 2 σε πωλήσεις στην Αμερική.
Η εταιρεία Gojo και το Purell παρέμειναν στην ίδια οικογένεια η οποία σήμερα πλουτίζει αφού κατέχουν το 25% από το μερίδιο στην αμερικανική αγορά, όσον αφορά στα απολυμαντικά χεριών και το 2018 κατέγραψε έσοδα πάνω από 370 εκατ. δολάρια.
Όπως αναφέρει μάλιστα το Forbes η αξία της εταιρείας φτάνει το 1 δισ. δολάρια.
