Δέσποινα Άσπρου
Αν και είχα την εντύπωση ότι τα reality show είναι πλέον ντεμοντέ... ένας οδηγός για την νέα τηλεοπτική σεζόν και μια ανασκόπιση με σύντροφό μου το τηλεκοντρόλ, μου ξεκαθάρισε ότι κάνω τεράστιο λάθος! Και μπορεί πέρσι να ήταν η σεζόν των ριάλιτι επιβίωσης, ωστόσο όπως όλα δείχνουν φέτος είναι η σεζόν των διαγωνισμών μόδας! Διαφωνείς; Αν ναι, κάνε και εσύ μια απλή αναζήτηση στις πιο hot εκπομπές της σεζόν και δεν θα αργήσεις να καταλάβεις ότι έχω δίκιο. Και στο σημείο αυτό να σου ξεκαθαρίσω ότι δεν πρόκειται να αναφερθώ ονομαστικά στις φετινές εκπομπές, καθώς δεν είναι αυτός ο στόχος μου. Θα ήθελα απλώς να εκφράσω μερικές σκέψεις για τα περιβόητα fashion shows.
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχήν. Αν είσαι fan της μόδας και έχεις παρακολουθήσει κάποιο από τα show είμαι βέβαιη ότι και εσύ χάρηκες που φέτος προωθείται η φυσική ομορφιά. Ναι, και εγώ είμαι υπέρ σε αυτό. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αποδέχεται τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι. Δεν χρειάζονται ούτε πλαστικά στήθη, ούτε πλαστικά χείλη, ούτε κάτι άλλο ψεύτικο. Η αυθεντικότητα και η αποδοχή του εαυτού μας όπως ακριβώς είναι, αποτελεί την καλύτερη οδό στην πορεία της ζωή μας. Κι όμως ενώ υποστηρίζω ατράνταχτα όλα αυτά, αναγνωρίζω το δικαίωμα του καθενός να κάνει οτιδήποτε θα του αναπτερώσει το ηθικό και θα τον κάνει να νιώσει όμορφα, γιατί στη τελική ποια είμαι εγώ που θα κρίνω την ευτυχία του άλλου; Θες να κάνεις πλαστική, να κάνεις! Αυτό λοιπόν που μου την δίνει στα εν λόγω ριάλιτι είναι το ότι από τη μια ναι μεν υποστηρίζεται η φυσική ομορφιά, αλλά από την άλλη υποτιμούνται όλοι όσοι έχουν κάνει πλαστική και αυτό για μένα είναι τραγικό. Δεν μπορείς να κρίνεις τόσο έντονα ένα κορίτσι 18 χρονών... Εξέφρασε την άποψη σου, αλλά τόση απέχθεια και ειρωνεία; Δεν το δέχομαι. Η επιλογή είναι λύση, ο μονόδρομος όχι.
Και ενώ λοιπόν η φυσική ομορφιά είναι το «σωστό», τι γίνεται στις περιπτώσεις που αυτή δεν ανταποκρίνεται στα «κοινωνικά αποδεχτά πρότυπα»; Γιατί ξέρεις και εκ πείρας πως ο «θεούλης» δεν μας έπλασε όλους το ίδιο. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση «Δεν μας κάνεις. Δεν είσαι ούτε όμορφη, ούτε καν συμπαθητική». Και κάπως έτσι τελειώνει το όνειρο – καριέρα στο χώρο της μόδας. Τι γίνεται όμως με τα συναισθήματα του αποδέχτη; Κανένας δεν νοιάζεται. Συμπέρασμά: Θα σε κάνουμε να νιώσεις σκουπίδι για το σώμα με το οποίο γεννήθηκες, αλλά αν εμφανιστείς με πλαστικές θα θυμώσουμε. Θα σε συγχαρούμε για τα καλλιεργήσιμα προτερήματά σου, όπως το ότι γεννήθηκες όμορφη, αλλά αν δεν είχες την τύχη, θα σε στείλουμε από εκεί που ήρθες, εφόσον βέβαια σου πούμε στα μούτρα ότι δεν είσαι αυτό που ψάχνουμε. Και κάπως έτσι κυλά η ζωή μας.
Ας πάμε τώρα στο «πολυπόθυτο στυλ» που κορίτσι μου… αν δεν εμφανιστείς για οσκαρική βραδιά δεν το ‘χεις! Γιατί ξέρεις, τις περισσότερες από εμάς τις περιμένει ένα σκάφος στο λιμάνι της Λεμεσού και από εκεί και έπειτα, ένα ιδιωτικό jet με προορισμό τον Λευκό Οίκο, καθώς ως Πρώτη Κυρία δεν μπορούμε να εμφανιστούμε με λευκό τοπ και τζινάκι! Και σαφώς είμαι υπέρ στο στυλ και αυτό δεν χωράει αμφισβήτηση, καθώς προσωπικά πιστεύω ότι η εξωτερική εμφάνιση και το στυλ που επιλέγουμε είναι αυτό που μας εκφράζει. Είναι μια εικόνα και λέει πολλά. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να την πλάσει όπως θέλει και όπως νιώθει καλά… αλλά αν δεν εμφανιστείς με τσάντα 10.000 ευρώ και φόρεμα με τούλια, δεν σημαίνει ότι δεν έχεις στυλ. Ας προσγειωθούμε. Στυλ είναι η καθημερινότητά μας. Στυλ είναι η ζωή μας και όχι μια εμφάνιση που δεν θα ζήσουμε ποτέ.
Που θέλω να καταλήξω; Πουθενά. Απλώς ήθελα να εκφράσω μερικές σκέψεις.
