Του Ανδρέα Μαλάη
Ταλέντο, τεκμηριωμένη άποψη, αγαπημένοι ρόλοι. Η Χριστίνα Παυλίδου είναι από τις λίγες γυναίκες ηθοποιούς στον τόπο μας που απολαμβάνουν μια αξιοζήλευτη διάρκεια στον χώρο. Λίγο πριν την κινηματογραφική πρεμιέρα των θρυλικών «Γειτόνων», λοιπόν, μάς μιλά για την πολυαναμενόμενη αυτή επιστροφή και μοιράζεται μαζί μας την άποψή της για την τηλεόραση.
Καταρχάς, σε ποια φάση σάς πετυχαίνουμε;
Πολύ δημιουργική αλλά συνάμα και με πολλές αντιφάσεις. Παίζω τη βασίλισσα Μαργαρίτα στον «Ριχάρδο Γ΄» του Σαίξπηρ στον ΘΟΚ και τη Ναστάζια στο «Βουράτε Γειτόνοι» του Τσιάκκα στον κινηματογράφο (γέλια).
Λίγο πριν την πρεμιέρα των «Γειτόνων». Πώς προέκυψε η κινηματογραφική επιστροφή της αγαπημένης σειράς;
Ήταν μια αυθόρμητη απόφαση που λήφθηκε από τους συντελεστές της σειράς σε μια μουσική εκπομπή του Σίγμα έναν χρόνο πριν. Ο Τσιάκκας δεσμεύτηκε να προχωρήσει στην υλοποίησή της και το έκανε!
Στην ταινία επιστρέφετε ως η θρυλική... Ναστάζια. Πόσο εύκολο ήταν να προσεγγίσετε εκ νέου τον ρόλο μετά από χρόνια;
Πάρα πολύ εύκολο! Χρειάστηκε μόνο να βάλω την κόκκινη περούκα (γέλια).
Γιατί, πιστεύετε, ο συγκεκριμένος ρόλος είναι τόσο διαχρονικός;
Γιατί πάντα θα υπάρχουν χαριτωμένες, αφελείς και αθώες κοπέλες που ομορφαίνουν τον κόσμο μας με τα μαργαριτάρια τους!
Τι να περιμένουμε από την ταινία;
Λοιπόν, πρόκειται για μια υπερπαραγωγή! Πολύ γέλιο, δράση, φαντασία, ευφάνταστη σκηνοθεσία, εντυπωσιακά εφέ και, φυσικά, το πιο δυνατό σενάριο διά χειρός Τσιάκκα με όλους τους… γειτόνους στα καλύτερά τους!
Πρόκειται για μια σειρά που έχει στιγματίσει τα τηλεοπτικά δρώμενα στον τόπο μας και που ακόμη συναντιέται με νεαρότερο κοινό που δεν είχε την ευκαιρία να την παρακολουθήσει σε πρώτη προβολή. Σε ποιο βαθμό έχετε συνειδητοποιήσει την επιρροή που είχαν οι ρόλοι σας και το σενάριο σε αυτό;
Μα και μόνο το γεγονός ότι 18 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της σειράς, υπάρχει αυτή η τεράστια αναμονή από το κοινό όλων των ηλικιών για την ταινία, απαντά στην ερώτησή σου!
Η σειρά άγγιζε με έναν ιδιαίτερο και χιουμοριστικό τρόπο «γραφικές» συμπεριφορές της κυπριακής κοινωνίας, σαν ένα παζλ καθρέφτης, με κάθε ρόλο να εκροσωπεί και κάτι διαφορετικό. Θεωρείτε ότι σήμερα υπάρχουν ανάλογα δείγματα ρεαλιστικής μυθοπλασίας στην κυπριακή τηλεόραση;
Θα είμαι ειλικρινής! Δεν πιστεύω ότι σήμερα υπάρχει κάτι ανάλογο. Τουλάχιστον, στον βαθμό του «Βουράτε Γειτόνοι».
Παρακολουθείτε κυπριακή τηλεόραση; Ποια προγράμματα;
Ποτέ δεν ήμουν κολλημένη στην τηλεόραση! Λόγω έλλειψης χρόνου, πολλές φορές δεν παρακολουθώ ούτε τις σειρές στις οποίες συμμετέχω (γέλια).
Φέτος, επιστρέψατε στην τηλεόραση με μια καλογυρισμένη εβδομαδιαία σειρά, το
«Μπλε». Γιατί πιστεύετε ότι δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση από το κοινό;
Το «Μπλε» ήταν όντως μια πολύ καλογυρισμένη σειρά και, ανεξαρτήτως της μειωμένης απήχησης από το κοινό, είμαστε όλοι περήφανοι για αυτή τη δουλειά. Πιστεύω πως έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες για την κατάληξη που, δυστυχώς, είχε. Καταρχάς, η ώρα προβολής. Στις 19.30 είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν εργαζόμενο να είναι στο σπίτι και να κάτσει απερίσπαστα να παρακολουθήσει μια σειρά με βαθιά νοήματα και σύγχρονους προβληματισμούς. Εκείνη την ώρα, κατά την άποψή μου, η τηλεόραση παίζει λίγο στο background, δηλαδή μαγειρεύεις, λούζεις μωρά και παίζει στην τηλεόραση ένα τηλεπαιχνίδι, μια κωμωδία, κάτι πιο «ελαφρύ», που κι αν χάσεις ένα επεισόδιο δεν χάθηκε ο κόσμος. Η «Γαλάτεια», επίσης, μια αξιόλογη σειρά που έπαιζε απέναντι και γράψει υψηλά νούμερα σε αυτή τη ζώνη, παρακολουθείται σε συντριπτική πλειοψηφία από μεγαλύτερες ηλικίες, κοινό που δεν ακολουθεί μαζικά τον Alpha που είναι ένα κανάλι δημοφιλές κυρίως σε νεότερες ηλικίες. Ειλικρινά, πιστεύω ότι, εάν το «Μπλε» ξεκινούσε από την αρχή να προβάλλεται στις 21.30, θα είχε άλλη πορεία! Πολύς κόσμος παρακολούθησε τη σειρά, εξάλλου, είτε on demand αργότερα είτε στο διαδίκτυο.
Μπορούν να ευδοκιμήσουν εβδομαδιαίες σειρές στην τηλεόρασή μας;
Με πιάνεις αδιάβαστη (γέλιο). Υπάρχουν εβδομαδιαίες σειρές;
Πιστεύετε ότι οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες (Netflix κ.τ.λ.) απειλούν τη συμβατική μυθοπλασία; Εσείς παρακολουθείτε ξένες σειρές;
Φυσικά και την απειλούν και είναι φυσικό! Όταν έχεις να ανταγωνιστείς μια σειρά κάποιων εκατομμυρίων είναι πολύ δύσκολο! Εγώ προτιμώ να βλέπω, βέβαια, κινηματογραφικές ταινίες, δεν έχω τον χρόνο να αρχίσω μια σειρά… Μπορεί να μού πάρει χρόνια να την τελειώσω (γέλια).
Ποιο πιστεύετε ότι, πέρα από το ταλέντο, φυσικά, είναι το κυριότερο στοιχείο που σάς βοήθησε να καθιερωθείτε στον χώρο;
Χμ, το ότι άρχισα από το θέατρο και όχι από την τηλεόραση!
Θεωρείτε ότι είναι εύκολο να δοθούν ευκαιρίες σε νέους ηθοποιούς σήμερα στον τόπο μας, ώστε όχι απλώς να εμφανιστούν κάπου, αλλά να κτίσουν καριέρα με εμβληματικούς ρόλους κ.τ.λ.;
Πάντα πρέπει να ξεκινήσεις από κάπου… Αυτό που λέω και στους μαθητές μου είναι ότι το μεγαλύτερο σχολείο για να γίνεις ηθοποιός με δυνατά προσόντα δεν είναι η θεατρική σχολή, αλλά το θεατρικό σανίδι! Και ποτέ να μην πιστέψουν ότι η επιτυχία είναι δεδομένη! Χρειάζονται κόπος, δόσιμο και ήθος για να έχεις συνέχεια και μια σημαντική πορεία σε αυτό τον χώρο!
Αυτός ο αναβρασμός που επικρατεί τελευταία στα θεατρικά δρώμενα, με νέες πειραματικές θεατρικές ομάδες, θεωρείτε ότι μπορεί να λειτουργήσει θετικά ή αρνητικά για τον θεατή;
Μόνο θετικά! Ο θεατής σήμερα έχει πολλές επιλογές, υπάρχει μια πολυμορφία, μια ποικιλία από προτάσεις, νέα πρόσωπα, ταλαντούχες νέες ομάδες, εμπνευσμένοι νέοι σκηνοθέτες! Ένας τέτοιος σκηνοθέτης είναι ο Πάρης Ερωτοκρίτου, σκηνοθέτης του «Ριχάρδου Γ΄» και είμαι εξαιρετικά ευτυχής που είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του.
Θεωρείτε ότι έχουμε εκπαιδευμένο θεατρικά κοινό στην Κύπρο;
Το κοινό εκπαιδεύεται! Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να τού προσφέρουμε τα σωστά ερεθίσματα προς αυτή την κατεύθυνση!
Με τι άλλο ασχολείστε αυτό το διάστημα;
Σκηνοθετώ το έργο «Οι φυλακισμένες» με τη θεατρική μου ομάδα ενηλίκων. Είναι μια υπέροχη εμπειρία!
Η Χριστίνα Παυλίδου γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1970 και είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Τηλεοπτικά την έχουμε συναντήσει σε δραματικές και κωμικές σειρές, όπως: «Το αηδόνι της Σμύρνης» (2001), «Βουράτε Γειτόνοι» (2001), «Βασιλική» (2005), «Μίλα μου» (2008), «Δίδυμα Φεγγάρια» (2015) κ.ά. Είναι παντρεμένη με τον Γιώργο Τσιάκκα και έχουν 4 παιδιά.
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
