ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Denim jumpsuit και μπαλαρίνες
 

Πηνελόπη Βασιλείου: «Το θέατρο καθρεφτίζει την κοινωνία»

Η νεαρή ηθοποιός, η οποία εμφανίζεται στη «Φαμίλια» (Δευτέρα-Τετάρτη, 21.15, Alpha), μάς μιλάει για τον ρόλο της στη σειρά και τοποθετείται για τα καλλιτεχνικά πράγματα της Κύπρου.

του Παύλου Χατζηλοϊζου

Φέτος σε βλέπουμε στη «Φαμίλια», την κωμική σειρά του Alpha. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου;

Στο αυθεντικό, τους ρόλους έπαιξαν δύο κοπέλες που ακριβώς επειδή δεν είναι δίδυμες υποστηρίχθηκε στο πλαίσιο των διζυγωτικών διδύμων. Στην περίπτωσή μας, η παραγωγή έκρινε ενδιαφέρον ότι αφού έχουμε Κύπριες ηθοποιούς που είναι όντως δίδυμες, γιατί να μην τις χρησιμοποιήσουμε;

Μίλησέ μας λίγο για τον ρόλο σου.

Η Χαρά είναι ένα κορίτσι, όχι ιδιαίτερα ευφυές, με μια συμπαθή και χαριτωμένη αφέλεια, ενώ βασική ασχολία της είναι το φλερτ.

Έχεις κοινά σημεία με τον ρόλο που υποδύεσαι; Αν ναι, ποια;

Δηλαδή αν είμαι το ίδιο «χαζή» όπως η Χαρά; Θα έλεγα όχι! Σε αντίθεση με τη Χαρά, εγώ είμαι υπερβολικά έξυπνη και στον ελεύθερό μου χρόνο διαβάζω Φρόιντ και ασχολούμαι με την κβαντομηχανική. Αστειεύομαι! Θα έλεγα ότι κάθε ηθοποιός όταν καλείται να υποδυθεί έναν χαρακτήρα σίγουρα βρίσκει κοινά σημεία. Πώς αλλιώς; Σίγουρα δεν χρειάζεται να σκοτώσω για να υποδυθώ έναν δολοφόνο, ωστόσο βρίσκω άλλα σημεία της δικιάς του ψυχοσύνθεσης, για να τον καταλάβω πρώτα εγώ, και ύστερα εσείς. Άλλωστε, απ’ τη στιγμή που εγώ καλούμαι να «φέρω» ένα ρόλο είτε στη σκηνή είτε στην τηλεόραση, αυτό που βλέπετε εσείς είναι ένα κράμα της δικιάς μου ψυχοσύνθεσης και του ρόλου.

Τι γνώμη έχεις για το επίπεδο των παραγωγών στην τηλεόραση;

Το επίπεδο των παραγωγών, θαρρώ, καθορίζεται τόσο από τους ανθρώπους που εργάζονται γι’ αυτήν, όσο και από το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Και βεβαίως αντικατοπτρίζει ένα ολόκληρο κοινωνικό σύστημα, και όχι μόνο την τηλεόραση. Αυτό το επίπεδο το προσδιορίζει οποιοσδήποτε, είτε από την πλευρά του πομπού είτε από την πλευρά του δέκτη. Εγώ μπορώ να σας πω για τη δικιά μας παραγωγή. Φέραμε μια σειρά που - για πολλούς - το χιούμορ της δεν ανταποκρίνεται αμιγώς στα κυπριακά δεδομένα, και αυτό ήταν και το στοίχημα της παραγωγής. Η δικιά μου άποψη ήταν εξαρχής: «εφόσον εγώ διαβάζοντας και μόνο τα σενάρια γελάω, γιατί να μη γελάσει και ο τηλεθεατής;», και να που τελικά «γελάει» και να που τελικά αρέσει. Αυτόν τον ένα χρόνο που είμαι ουσιαστικά μέρος της, έχω δει ανθρώπους με όρεξη, μεράκι, χιούμορ, γνώσεις, που έρχονται και συνθέτουν τέτοιες παραγωγές, όπως η «Φαμίλια».

Με ποια κριτήρια επιλέγεις να συμμετάσχεις σε μια δουλειά;

Τα κριτήρια είναι απλά, και σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον - ένα ωραίο κείμενο - και, φυσικά, οι συνεργάτες. Τώρα, δεν υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα επιλογής των κριτηρίων αυτών, δεδομένου ότι από το επάγγελμα βιοπορίζομαι. Όταν, όμως, αυτά τα δύο παντρεύονται, τότε έχω στα χέρια μου έναν τέλειο γάμο.

Πιστεύεις ότι τα νούμερα τηλεθέασης επηρεάζουν τη δουλειά σου ή δεν σε αφορούν;

Τα νούμερα είναι μία κάποια ένδειξη.  Συχνά όχι απόλυτη.

Μπορεί ένας νέος ηθοποιός να βρει ευκαιρίες και να καθιερωθεί στον χώρο; Υπάρχουν τα λεγόμενα «κυκλώματα»;

Δεν ξέρω αν υπάρχουν «κυκλώματα», υπάρχουν όμως μακροχρόνιες συνεργασίες. Αλλά, λογικό δεν είναι άνθρωποι που δουλεύουν χρόνια μαζί και έχουν βρει μια λειτουργική επικοινωνία και είναι ευχαριστημένοι από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, να θέλουν να συνεχίσουν να δουλεύουν μαζί;

Θεωρείς ότι ο χώρος της υποκριτικής θα έπρεπε να είναι ανοικτός για όλους;

Γιατί, είναι κλειστός;

Έχεις βιώσει ανταγωνισμό στον χώρο;

Ίσως ναι. Δεν έχω καλή μνήμη με κάτι τέτοια. Μού φαίνονται αστεία.

Εκτός από την τηλεόραση, με τι άλλο ασχολείσαι αυτήν την περίοδο;

Προς το παρόν μόνο με τη σειρά. Τα όσα έπονται θα είναι έκπληξη τόσο για σας όσο και για μένα.

Πώς βλέπεις την πορεία του θεάτρου στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια; Θεωρείς ότι είναι ικανοποιητική ή ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;

Είναι ποτέ δυνατόν να πούμε ότι έχουμε αγγίξει την τελειότητα; Και αν ναι, πώς ακριβώς καθορίζεται αυτό; Δεν θεωρώ ότι οποιαδήποτε μορφή τέχνης αποτελεί μετρήσιμο υλικό.  Κι αν ακόμα ισχυριζόμουν ότι είναι ικανοποιητική, θα ήταν τουλάχιστον θλιβερό εκ μέρους μου. Θεωρώ ότι το θέατρο αντικατοπτρίζει εξ ολοκλήρου την εικόνα των καιρών του, των ανθρώπων του, της κοινωνίας του. Υπάρχουν τόσο σκηνοθέτες όσο και ηθοποιοί ταλαντούχοι, ικανοί, ευρηματικοί, διορατικοί, οξυδερκείς. Ωστόσο, όταν έρχομαστε αντιμέτωποι με την τέχνη μας, έχω την αίσθηση ότι αφηνόμαστε σε μια επιφανειακή αντιμετώπιση των πραγμάτων. Υπάρχει μια ευκολία,  μια επιπολαιότητα να τα κάνουμε όλα και να πάμε στο επόμενο, χωρίς να εντρυφήσουμε βαθιά, χωρίς να συγκρουστούμε.  Όμως ακόμα κι αυτό, δεν είναι η σύγχρονη αντιμετώπιση των πραγμάτων, των σχέσεων, των ανθρώπων;

 

*Η Πηνελόπη Βασιλείου γεννήθηκε στη Λευκωσία και μεγάλωσε στη Λεμεσό. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, και μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με τον ΘΟΚ, την ΕΘΑΛ και το Θέατρο Διόνυσος

Πηγή: ΤηλεΏρες

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

INTERVIEWS: Τελευταία Ενημέρωση

Έλενα Λυσάνδρου: All eyes on her

Έλενα Λυσάνδρου: All eyes on her

Αυθεντική και γεμάτη αυτοπεποίθηση, η Έλενα Λυσάνδρου μάς μυεί στον δικό της κόσμο – ψηφιακό ...
Δέσποινα Άσπρου
 |  INTERVIEWS
X