Η αγαπημένη ηθοποιός μάς μιλά για την επιτυχία των «Γειτόνων», την τηλεόραση και τη νέα της θεατρική πρόταση.
Οι «Γειτόνοι» επέστρεψαν κινηματογραφικά! Πώς αισθάνεσαι για την τεράστια απήχηση από τον κόσμο;
Ήταν μια όμορφη και γεμάτη συναισθήματα συνάντηση μετά από χρόνια με ανθρώπους που αγαπούν και σέβονται τη δουλειά τους. Ο κόσμος αγκάλιασε και στήριξε την ταινία μας γιατί στο παρελθόν είχε αγαπηθεί τόσο πολύ που όλοι ήθελαν να έρθουν να μάς δουν. Όλη η ομάδα ήμασταν αγαπημένη, περνούσαμε όμορφα και όλο αυτό ο κόσμος το εισέπραττε. Στα γυρίσματα της ταινίας περάσαμε τόσο ωραία που ήταν λες και δεν πέρασε μια μέρα.
Πιστεύεις ότι η τηλεόραση σήμερα έχει τη δύναμη να αναδεικνύει τα νέα ταλέντα;
Πλέον οι ρυθμοί της τηλεόρασης έχουν γίνει τόσο γρήγοροι και διεκπεραιωτικοί που θα έλεγα ότι δύσκολα η τηλεόραση αναδεικνύει ταλέντα και, αν συμβεί αυτό, εναπόκειται στον καθένα τι πορεία θα κάνει και τι επιλογές θα ακολουθήσει, γιατί αυτός ο χώρος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, θέλει αγώνα και να προστατεύεις την εικόνα σου, για να μπορέσεις να υπάρχεις και στα επόμενα χρόνια. Πάντα ήμουν της άποψης ότι με τα «όχι» κτίζεται η πορεία του καλλιτέχνη.
Παρακολουθείς κυπριακή τηλεόραση;
Δεν παρακολουθώ όσο θα ήθελα λόγω χρόνου. Είμαι και εγώ από αυτούς που ό,τι ώρα θέλουν προστρέχουν στο Netflix. Αν θα έλεγα μια σειρά που με κερδίζει ως θεατή, που είναι καλή, παρουσιάζει ενδιαφέρον, είναι καλογυρισμένη και με ωραία εικόνα, τότε θα έλεγα ότι αυτή η σειρά είναι το «Κάρμα».
Παρουσιάζεις τώρα μια ιδιαίτερη παράσταση–μονόλογο, την «Ιφιγένεια εν Ουαλία». Πώς προέκυψε η επαφή σου με το έργο;
Πριν λίγα χρόνια είμαι στο Λονδίνο, στη βιβλιοθήκη του National Theatre και ψάχνω να βρω θεατρικό έργο, κάτι καινούργιο. Μετά από κάποια ώρα ψαξίματος τυχαία και αυθόρμητα τραβώ ένα λεπτό, στενό βιβλιαράκι με τίτλο «Iphigenia in Splott». Κρατώντας το στα χέρια μου αρχίζω να ψυλλιάζομαι ότι είμαι πολύ κοντά στο να βρω αυτό που ψάχνω. Ως ανήσυχο πνεύμα που είμαι θέλω να δοκιμάζω πολλούς δρόμους και μονοπάτια της υποκριτικής τέχνης. Θέλω να πηγαίνω πάντα εκεί που φοβάμαι και να δοκιμάζω τα όριά μου, δεν μού αρέσουν το βόλεμα και οι ευκολίες μου. Εγώ μόνη στη σκηνή χωρίς κανέναν άλλον και να κρατώ τον θεατή σε εγρήγορση για μια ώρα και 25 λεπτά!
Είναι ένα κείμενο που πρώτη φορά ανεβαίνει στα Ελληνικά. Ποια ανάγκη σε ώθησε να το ερμηνεύσεις;
Η αλήθεια του, το πόσο απόλυτα αγγίζει το σήμερα με εντυπωσιακό τρόπο. Τρομερά σύγχρονο και συγκινητικό, τοποθετημένο στον 21ο αιώνα. Η ηρωίδα του έργου θα μπορούσε κάλλιστα να αντιπροσωπεύει και μια Έφη της σύγχρονης Κύπρου, όπως παρατηρούμε να έχει διαμορφωθεί η χώρα μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
Πρόκειται για μια σύγχρονη Ιφιγένεια. Η θυσία απεκδύεται το ηρωικό της περίβλημα και αποκτά ένα πιο καθημερινό υπόβαθρο. Μήπως και οι σημερινοί ήρωες είναι περισσότερο καθημερινοί;
Τη βλέπουμε να θυσιάζεται σαν άλλη Ιφιγένεια στον βωμό της ανάπτυξης και των περικοπών. Με μια πρώτη ματιά, όλοι την κατακρίνουν για την έκφυλη ζωή της (γεμάτη κραιπάλες) και την επιφανειακά ξέγνοιαστη καθημερινότητά της. Όμως, κανείς δεν φαντάζεται τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το εκρηκτικό και σκληρό της ταμπεραμέντο, τις πράξεις της, την ευθύτητα και τη γλώσσα της, που τσακίζει κόκκαλα. Το έργο, με πολλά «κατηγορώ» και έναν ωμό, επιθετικό λόγο, αλλά και με χιούμορ, απευθύνεται ευθέως στον θεατή. Αγγίζει τις δυσκολίες του στριμωγμένου και ανυπεράσπιστου απλού πολίτη, που βιώνει την ανέχεια και τη στέρηση, την αγάπη και τον έρωτα, τις ανθρώπινες αδυναμίες – και δυνάμεις – τις εξαρτήσεις, τις καταχρήσεις και την καθημερινή πάλη για επιβίωση.
Πόσο απαιτητικός είναι ο μονόλογος ως θεατρικό είδος;
Είναι το πιο δύσκολο είδος θεάτρου. Θέλει πολλή δύναμη, σθένος, αντοχές, νεύρο και σκληρή δουλειά για να μπορέσεις να υπάρξεις. Το να καταφέρεις να κρατήσεις το ενδιαφέρον και να κερδίσεις τον θεατή μόνος σου και να μη βαρεθεί είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα!
Πρόκειται για μια σύγχρονη τραγωδία; Θα επέλθουν εν τέλει η λύτρωση και η κάθαρση που επιζητεί ο θεατής;
Η Έφη, η ηρωίδα του έργου, είναι ένα πλάσμα αδύνατο και ανυπεράσπιστο που δέχεται τη σκληρή και ανελέητη επίθεση του αδίστακτου κοινωνικού συστήματος που τη στραγγαλίζει χωρίς κανέναν οίκτο. Το σύστημα στις μέρες μας γίνεται ακόμα πιο αμείλικτο, όταν στριμωχτεί. Η οικονομική κρίση, που έπληξε τον καπιταλιστικό κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν κτυπά αυτούς που προκάλεσαν την κρίση, δηλαδή τους κεφαλαιοκράτες, αλλά τον εργαζόμενο, τον φτωχό και αυτόν που δεν έχει «στον ήλιο μοίρα». Η Έφη είναι ένα από τα εκατομμύρια θύματα της κρίσης. Ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση σίγουρα θα προβληματιστεί γιατί στις τελευταίες στιγμές του έργου θα έλεγε κανείς ότι είναι σαν ένα κάλεσμα για επανάσταση.
Με τι άλλο ασχολείσαι αυτό το διάστημα;
Φτιάχνω τώρα που είναι καλοκαίρι τα maraartcreations με παραγγελίες (ζωγραφίζω πάνω σε μπλούζες–φανέλες) και είμαι στη διαδικασία να ξεκινήσω να ετοιμάζω την επομένη μου θεατρική δουλειά, μια μουσικοθεατρική παράσταση με ζωντανή μουσική επί σκηνής.
Η Μάρα Κων/νου γεννήθηκε στη Λευκωσία και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Βλαδίμηρου Καυκαρίδη. Έκτοτε, έχει συνεργαστεί θεατρικά με το Σατιρικό Θέατρο, την ΕΘΑΛ και τον ΘΟΚ. Τηλεοπτικά την έχουμε παρακολουθήσει στις σειρές «Βουράτε Γειτόνοι», «Βεντέτα», «Άκρη του Παράδεισου», «Γαλάτεια» κ.ά. Τώρα, πρωταγωνιστεί στην παράσταση–μονόλογο «Ιφιγένεια εν Ουαλία» στο Flea Theatre στη Λευκωσία (23-31 Μαΐου, Πέμπτη και Παρασκευή). Για πληροφορίες και κρατήσεις: 99744227.
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
