ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Denim jumpsuit και μπαλαρίνες
 

Κατερίνα Γερονικολού: ''Αυτό που ζω με τον Γιάννη είναι πάρα πολύ όμορφο''

Την Κατερίνα Γερονικολού μπορεί να τη χαζεύει κανείς για ώρες, αφού διαθέτει ένα από τα ομορφότερα πρόσωπα της ελληνικής showbiz. Μιλώντας όμως μαζί της αντιλαμβάνεσαι ότι είναι πολλά παραπάνω από μια ωραία γυναίκα. Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της σεζόν μάς μιλά για το θέατρο, τη ζωή της και τη σχέση της με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη. Σαν μια νεράιδα φερμένη από άλλη εποχή, μας μεταφέρει στον παραμυθένιο κόσμο της, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι οι πρίγκιπες ακόμα υπάρχουν. Ανάμεσα στα πολύωρα γυρίσματα του «Τατουάζ», το πήγαινε-έλα στην Κύπρο και τις παραστάσεις στην Αθήνα ως Λίζα Πετροβασίλη στα «Χτυποκάρδια στο θρανίο», η Κατερίνα Γερονικολού ξέκλεψε λίγο χρόνο και μου μίλησε για όσα βιώνει αυτή την περίοδο. Μία σύγχρονη γυναίκα της εποχής μας αλλά με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε μια άλλη γενιά, τότε που όλα ήταν πιο αγνά, η πανέμορφη ηθοποιός μεταφέρει τη ρομαντική της διάθεση, λέγοντας πόσο τυχερή νιώθει για όλα όσα ζει και δηλώνοντας πως ο έρωτας είναι διαχρονικός. Και δεν έχουμε λόγο να μην την πιστέψουμε!

της Πάριας Ευσταθίου

Κατερίνα, σε ποια φάση σε βρίσκουμε; Πώς είναι η καθημερινότητά σου;

Με πολύ τρέξιμο στην κυριολεξία, επειδή μοιράζομαι σε δύο χώρες λόγω θεάτρου και τηλεόρασης. Τηλεοπτικά εργάζομαι στην Κύπρο για το «Τατουάζ», που προβάλλεται για δεύτερη χρονιά με επιτυχία, και το δεύτερο μισό της εβδομάδας είμαι στην Αθήνα για την παράσταση «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Μαζί με όλα τα υπόλοιπα τρεχάματα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, οπότε ουσιαστικά με πετυχαίνεις σε μια δημιουργική αλλά και πολύ κουραστική φάση της ζωής μου.

Πώς σου φαίνεται η Κύπρος; Είναι κουραστικό το πήγαινε-έλα ή συνηθίζεται;

Kοίτα, μέχρι και πέρσι το καλοκαίρι είχα συνδέσει την Κύπρο με πάρα πολλή δουλειά, δηλαδή δεν την είχα δει, δεν την είχα γνωρίσει. Γιατί ερχόμουνα μόνο για τα γυρίσματα και δεν έφευγα από εκεί. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, όμως, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ την Πάφο, την Αγία Νάπα και τη Λεμεσό και παραθέρισα κανονικά, έμεινα σε ξενοδοχείο, έκανα μπάνια, πήγα στον αρχαιολογικό χώρο… Πέρασα πολύ όμορφα και χαλάρωσα. Οπότε μπορώ να σου πω πλέον ότι ναι, δεν είναι μόνο δουλειά, έχω διασκεδάσει πολύ κιόλας στην Κύπρο.

Όλα αυτά τα χρόνια έχεις κάνει σημαντικές συνεργασίες. Θεωρείς ότι επαγγελματικά αυτή είναι μια από τις καλύτερες περιόδους που βιώνεις;

Είμαι στο χώρο 10 χρόνια και κάθε χρόνο νιώθω τέλεια! Αυτό που μπορεί να έχει αλλάξει είναι η αναγνώριση από τον κόσμο ή από τους παραγωγούς. Αλλά εγώ αισθάνομαι πάντα το ίδιο. Αυτό που νιώθω και θέλω να νιώθω και για τα επόμενα 10 χρόνια είναι να συμμετέχω σε δουλειές που θα τις έβλεπα κι εγώ, για τις οποίες θα έμπαινα στον κόπο να πληρώσω εισιτήριο ή θα έβλεπα στην τηλεόραση. Αυτός είναι ο στόχος μου, να παίζω ωραίους ρόλους. Από την άλλη, σίγουρα κάποιος θα πει ότι φέτος συγκέντρωσα περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας για διάφορους λόγους, αλλά για μένα στην πραγματικότητα είναι άλλη μια χρονιά.

Λίζα Πετροβασίλη για φέτος, λοιπόν. Ήσουν από τα κορίτσια που έβλεπαν από μικρή την Αλίκη και την είχαν πρότυπο;

Έχω δει τις περισσότερες ταινίες όχι μόνο της Αλίκης, αλλά και της Καρέζη, της Λαμπέτη… γενικά μεγάλωσα βλέποντας ελληνικό κινηματογράφο. Φυσικά και μου αρέσει η Αλίκη, όμως δεν είχα καμιά ηθοποιό ως πρότυπο.

Φανταζόσουν ποτέ ότι θα σου δινόταν η ευκαιρία να υποδυθείς κάποιον από τους ρόλους της;

Όταν μου έγινε η πρόταση, συνειδητοποίησα ότι είναι ένας πολύ ωραίος ρόλος κι ενώ υπήρχαν δεύτερες σκέψεις στην αρχή για το αν θα έπρεπε να μπω σε όλο αυτό, τελικά αποφάσισα να το κάνω. Ήθελα να είμαι σ’ αυτή την παράσταση. Δεν υπήρχε λόγος να πω «όχι» από δειλία.

Είχες πει ότι κοντινοί σου άνθρωποι σε απέτρεπαν να αποδεχθείς την πρόταση, αλλά εσύ τελικά ακολούθησες το ένστικτό σου. Είναι κάτι που κάνεις συχνά, να ρισκάρεις και να κάνεις αυτό που θέλεις;

Δεν μου έχει συμβεί πολλές φορές. Δηλαδή το να σου λένε όλοι «μην το κάνεις αυτό» κι εσύ να το κάνεις, είναι λίγο περίεργο. Αλλά ήθελα να υποδυθώ τον συγκεκριμένο ρόλο. Γενικά είμαι λογικός άνθρωπος, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησα με το ένστικτο.

Η συγκεκριμένη παράσταση είναι ρομαντική και μας μεταφέρει σε μια νοσταλγική εποχή. Πόσο κοντά είναι στην προσωπική σου ζωή όλο αυτό;

Αισθάνομαι ότι συνδέομαι με αυτό τον ρόλο. Δεν είμαι κορίτσι του ’60, ζω σε μια άλλη εποχή αλλά ταυτίζομαι με τη ζωή όπως την έβλεπε ο Αλέκος Σακελλάριος, με πιο ροζ χρώματα στο κομμάτι του έρωτα και των σχέσεων. Γιατί τότε ο συγκεκριμένος συγγραφέας έγραφε ρομαντικά έργα σε μια μίζερη εποχή. Ο κόσμος είχε βγει από τον πόλεμο, υπήρχε φτώχια και ο ίδιος έβαλε ροζ πινελιές στην καθημερινότητα των ανθρώπων, των οποίων η  διασκέδαση δεν ήταν η τηλεόραση αλλά το σινεμά. Οπότε ναι, μου αρέσει που σήμερα, που ζούμε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο, έρχεται ξαφνικά ένα έργο με γεύση φράουλα να φωτίσει τις καρδιές μας. Γιατί ξέρεις τι; Ο έρωτας είναι διαχρονικός και, ευτυχώς, υπάρχει ακόμα ο ρομαντισμός, δεν έχουν καταρριφθεί όλα. Ίσως να είναι λιγότερος, όπως και οι ρομαντικοί άνθρωποι, αλλά εγώ πιστεύω πολύ σ’ αυτό που λέμε «συναίσθημα, τρυφερότητα και ευαισθησία». Μου αρέσουν οι ευαίσθητοι άνθρωποι.

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τη Μάρω Κοντού, η οποία, παρεμπιπτόντως, είχε δηλώσει πως παίζεις καλύτερα από την Αλίκη; Περίμενες να ακούσεις κάτι τέτοιο;

Όχι δεν το περίμενα, ήταν πάρα πολύ γενναιόδωρο. Προσωπικά, ακόμα κι αν το σκεφτόμουν αυτό για μία συνάδελφο, ίσως να μην το έλεγα σε συνέντευξη. Η Μάρω Κοντού είναι πολύ γενναιώδορη. Όταν, για παράδειγμα, τη ρώτησα «γιατί είσαι τόσο ανέγγικτη από τον χρόνο», γιατί είναι μια γυναίκα αγέρωχη, νεανική, μου απάντησε «επειδή είμαι καλός άνθρωπος, δεν έχω βλάψει κανέναν και κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια». Η ίδια δεν φοβάται κανένα και τίποτα, έχει εμπειρίες κι ένα μεγάλο κύκλο εργασιών κι αυτό την κάνει να είναι ακομπλεξάριστη και να μην τη νοιάζει πώς θα κρίνουν τις δηλώσεις της οι άλλοι - κάτι που δεν το έχουμε εμείς οι νεότεροι. Όπως και να ’χει την ευχαριστώ για ό,τι έχει πει, απλά να πω ότι εγώ δεν προσπαθώ να είμαι καλύτερη από κάποιον, αλλά να είμαι καλή ως Λίζα Πετροβασίλη.

Το τελευταίο διάστημα έχουν πέσει τα φώτα πάνω σου λόγω της προσωπικής σου ζωής. Σε ενοχλεί που τα media προσπαθούν να χωθούν στη ζωή σου και να μάθουν λεπτομέρειες;

Η αλήθεια είναι ότι ήταν επόμενο εξαιτίας της αναγνωρισιμότητας του Γιάννη, όμως, γενικά, δεν έχω βιώσει άσχημη συμπεριφορά από κάποιον δημοσιογράφο. Αλλά εντάξει, είναι λίγο δυσάρεστο όταν μιλάς για τα επαγγελματικά σου, όταν θες να μιλήσεις για δουλειά, να γυρίζουν το θέμα της συζήτησης εκεί. Προσβλητική συμπεριφορά όμως σε καμία περίπτωση δεν έχω αντιμετωπίσει.

Ούτε ακόμα και όταν σε κυνηγούσαν έξω από το θέατρο;

Επειδή μου αρέσουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, καταλαβαίνω την αγωνία τους και το ότι η δουλειά τους είναι σκληρή, δύσκολη κι έχει απαιτήσεις. Οπότε μπαίνω στη θέση τους, δεν με ενδιαφέρει να είμαι αγενής ούτε να το παίξω υπεράνω. Όπως κάνω εγώ τη δουλειά μου, έτσι την κάνει και ο άλλος και οφείλω να τη σεβαστώ μέχρι το σημείο που με σέβεται κι αυτός.

Πρόσφατα είχες δηλώσει ότι οι πρίγκιπες υπάρχουν και χωρίς τον γάμο. Είναι πρωτόγνωρο για σένα όλο αυτό που ζεις με τον Γιάννη;

Είναι πάρα πολύ όμορφο, όμως δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί υπάρχει και αυτό που λέμε «μάτι». Θα αρκεστώ μόνο στο ότι είναι μία πολύ όμορφη περίοδος για μένα. Μοιράζομαι τη ζωή μου με έναν άνθρωπο που θαυμάζω και αγαπώ.

Κάνεις τρέλες για έναν έρωτα;

Λόγω μεγάλου προγραμματισμού στα επαγγελματικά δεν είναι εύκολο να κάνεις αυθόρμητα πράγματα και τρέλες. Και δεν είναι μόνο το δικό μου πρόγραμμα, αλλά και του άλλου που τον δεσμεύει. Αλλά σίγουρα το καλοκαίρι που καπως χαλαρώνουν λίγο οι υποχρεώσεις, γίνομαι πιο χαλαρή και άνετη - όχι ακριβώς τρελή, αλλά οι ρυθμοί μου είναι πιο ανθρώπινοι.

Είναι θετικό που ο Γιάννης κάνει το ίδιο επάγγελμα με σένα;

Είναι θετικό, γιατί σκέψου ότι υπάρχουν μέρες που ξυπνώ στις 5:00 το πρωί για να πετάξω για Κύπρο και τελειώνω το γύρισμα στις 9:00 το βράδυ. Άρα μόνο κάποιος που δουλεύει εξίσου πολλές ώρες και ζει παρόμοια ζωή μπορεί να δείξει κατανόηση. Δεν είναι το πιο εύκολο πρόγραμμα.

Νιώθεις ασφάλεια όταν συνεργάζεστε ή σε φοβίζει η καθημερινή τριβή;

Αυτό θα σ’το πω σ’ ενα χρόνο από σήμερα, γιατί μεχρι στιγμής έχω συνεργαστεί με τον Γιάννη σε μόνο σε δύο ταινίες, των οποίων τα γυρίσματα κράτησαν γύρω στις 10-15 μέρες. Άρα είναι μικρό το διάστημα. Αν παίξουμε μαζί στο θεατρο -που δεν το γνωρίζω ακόμα- και συνεργαστούμε για παράδειγμα για έξι μήνες, θα σου πω αν ισχύει ή όχι.

Αν σου δοθεί η ευκαιρία να συνεργαστείτε, θα το κάνεις ή φοβάσαι να μπεις σ’ αυτή τη διαδικασία;

Δεν με φοβίζει τίποτα! Γενικά, είμαι κατά του άγχους και του φόβου προτού συμβεί κάτι. Εάν γίνει, τότε θα το αντιμετωπίσω. Υπάρχει τόσο πολύ στρεσάρισμα καθημερινά, που δεν αγχώνομαι για τίποτα προκαταβολικά.

Στο «Τατουάζ» υποδύεσαι μια κοπέλα που μεγαλώνει ένα παιδί εκτός γάμου. Εσύ θα έκανες κάτι αντίστοιχο;

Όχι κατ’ επιλογή, μόνο κατ’ ανάγκη. Θεωρώ ότι μια γυναίκα πρέπει να φροντίζει να υπάρχει στη ζωή του παιδιού της πατέρας. Φυσικά και συμβαίνουν ατυχίες, δημιουργούνται προβλήματα και δεν μιλώ για μια γυναίκα που θα χωρίσει, γιατί καλύτερο είναι να μείνει μόνη της παρά με κάποιον που δεν θέλει να είναι μαζί του, ούτε αν θα υπάρξει κάποιος αιφνίδιος θάνατος. Δεν μιλώ για καταστάσεις που ούτως ή άλλως δεν μπορείς να ελέγξεις. Αλλά εάν συμβεί, θα ήθελα να έχει και πατέρα το παιδί, και μάλιστα να βρίσκεται κοντά του.

Έχεις ονειρευτεί να κάνεις γάμο και παιδιά;

Όταν ονειρεύομαι δεν σκέφτομαι ούτε τον γάμο ούτε τα παιδιά, τουλάχιστον προς το παρόν. Ούτως ή άλλως για έναν ονειρεμένο γάμο με παιδιά χρειάζεται τύχη και ο κατάλληλος άνθρωπος.

Mιας και αναφερθήκαμε στο «Τατουάζ», ποια ήταν η αντίδρασή σου όταν σου ανακοίνωσαν ότι θα είσαι τηλεοπτικό ζευγάρι με τον Ντάνο; Aγχώθηκες που δεν είναι ηθοποιός;

Σίγουρα όταν κάποιος έρχεται χωρίς εμπειρία, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Αλλά, όπως σου είπα και πριν, δεν αγχώνομαι προκαταβολικά. Περίμενα να δω ποια θα ήταν η διάθεσή του, πώς θα έβλεπε την όλη κατάσταση γιατί, ξέρεις, οι ηθοποιοί δεν ελέγχουμε πολλά πράγματα. Ο σκηνοθέτης είναι πάντα ο αρχηγός μιας δουλειάς κι έχω συνηθίσει στο να μην ξέρω τι να περιμένω. Φυσικά, είναι πιο επικίνδυνο λόγω έλλειψης εμπειρίας, αλλά με τον Γιώργο σιγά σιγά ήρθαν τα πράγματα και ρολάρανε.

Έχω παρατηρήσει ότι είσαι αρκετά ενεργή στα social media. Σου αρέσει η επικοινωνία με τον κόσμο;

Μου αρέσει, παρόλο που ήμουν από τους τελευταίους που ασχολήθηκαν. Όσον αφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πιστεύω ότι το μέτρο είναι το σημαντικότερο απ’ όλα. Δηλαδή καλό είναι να ασχολούμαστε και να επικοινωνούμε με πολλά άτομα -άλλωστε είναι και μια τεράστια ευκολία που μας δίνει η τεχνολογία- ωστόσο είναι καλό να μην χάνουμε την ανθρώπινη επαφή με τους φίλους μας. Δηλαδή σκέψου πόσο διαφορετικό είναι σε σχέση με παλιά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή πηγαίναμε για καφέ. Θεωρώ ότι χάνεται η ποιότητα της επικοινωνίας μέσω των social, με την έννοια ότι οι κοντινοί μας άνθρωποι πλέον μας βλέπουν ελάχιστα. Με στεναχωρεί που έχουμε χάσει την ποιότητα της επικοινωνίας με τους δικούς μας ανθρώπους.

Ναι, αλλά δεν το βλέπεις και σαν ένα μέσο για τη δουλειά σου;

Μα μου αρέσει, δεν το κανω από αγγαρεία. Στο Instagram μού στέλνουν και οι φίλοι μου, αλλά αν δεις γενικά πόσο χρόνο αφιερώνουμε για να είμαστε στα social και πόσο για να δούμε από κοντά έναν δικό μας άνθρωπο, θα συνειδητοποιήσεις ότι όλο αυτό λειτουργεί αρνητικά για τις σχέσεις μας.

Τι σου λέει ο κόσμος στα μηνύματα ή όταν σε συναντά από κοντά;

Είμαι πολύ τυχερή, γιατί δεν έχω εισπράξει κακία και επιθέσεις. Ποτέ δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους, αυτό είναι αυτονόητο, αλλά νιώθω πολλή αγάπη και καλή διάθεση από το κοινό στο θέατρο και τους τηλεθεατές του «Τατουάζ». Μάλιστα, αυτό μου δίνει τη δύναμη όταν στο τέλος της ημέρας αισθάνομαι κουρασμένη. Σκεφτομαι ότι υπάρχει λόγος και αξίζει τον κόπο.

Τι ρόλο παίζει η εικόνα για σένα; Αλήθεια, αναγνωρίζεις πόσο όμορφη είσαι;

Αυτό το έχω ξαναπεί, με έχω συνηθίσει. Όταν με δω στον καθρέφτη δεν θα σκεφτώ ποτέ «ουάο, τι κούκλα!». Ξέρω πώς είμαι άβαφη, αχτένιστη, όταν ξυπνάω, όταν βάφομαι, όταν κτενίζομαι… με ξέρω σε όλες μου τις εκδοχές. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι πλέον έχω αγκαλιάσει όλα μου τα ελαττώματα και δεν έχω ανασφάλειες. Κάτι το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό για ενα πολύ απλό λόγο: όταν αισθάνεσαι ότι το «χ» σου ελάττωμα το αγαπάς, δεν θα το δει ποτέ ο άλλος.

Πώς το κατέκτησες αυτό;

Ήρθε με τα χρόνια. Ήμουν μία ανασφαλής έφηβος, με πολλά κόμπλεξ, από το ότι είχα χοντρά φρύδια μέχρι το ότι ήμουν κοντούλα και τα μαλλιά μου δεν ήταν ούτε ίσια ούτε σγουρά. Οι έφηβοι, ξέρεις, δεν έχουν μέτρο στο τι συμβαίνει. Μπορεί να τους σκάσουν όλα ξαφνικα. Μεγαλώνοντας έμαθα ότι έτσι είμαι, εστίασα στα θετικά μου σημεία και τέλος. Καλό είναι να εστιάζουμε μόνο στα καλά στοιχεία του χαρακτήρα μας.

Σου ήταν δύσκολο να αποδείξεις το ταλέντο σου, δεδομένης της εικόνας σου;

Εντάξει, δεν είμαι η Gisele για να χρειάζεται να πείσω με το ταλέντο μου! Δεν πάτησα ποτέ στο σεξαπίλ που μπορεί να έχει μια γυναίκα, ούτε πούλησα τη γυναικεία μου πλευρά. Πιο πολύ ασχολήθηκα με τους ρόλους μου κι έτσι δεν αισθάνθηκα ποτέ τον ρατσισμό κατά των όμορφων γυναικών.

Τι ονειρεύεσαι για σένα Κατερίνα;

Η αλήθεια είναι ότι εύχομαι να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν. Το μόνο που μου λείπει είναι περισσότερος ελεύθερος χρόνος. Για όλα τα άλλα νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη, όπως και για πολλούς ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει, και για την τύχη που έχω, γιατί όλα είναι θέμα και συγκυριών αλλά και τύχης. Θα ήθελα, λοιπόν, να παραμείνουν όλα ίδια και να μην αλλάξει τίποτα. 

INTERVIEWS: Τελευταία Ενημέρωση

Έλενα Λυσάνδρου: All eyes on her

Έλενα Λυσάνδρου: All eyes on her

Αυθεντική και γεμάτη αυτοπεποίθηση, η Έλενα Λυσάνδρου μάς μυεί στον δικό της κόσμο – ψηφιακό ...
Δέσποινα Άσπρου
 |  INTERVIEWS
X