Εδώ και πέντε χρόνια είναι το σταθερό μας τηλεοπτικό… πρωτοσέλιδο. Ο Ανδρέας Δημητρόπουλος μάς βάζει στα παρασκήνια του πρωινού ενημερωτικού μαραθωνίου του και μάς μιλά για το νέο του τηλεοπτικό πρότζεκτ, την εκπομπή «Περί ορέξεως» (Σάββατο, 17.30) στο Σίγμα.
του Ανδρέα Μαλάη
Σε ποια φάση σας πετυχαίνουμε αυτό το διάστημα;
Λοιπόν, είναι η πέμπτη χρονιά του «Πρωτοσέλιδου» και προσπαθούμε καθημερινά να βελτιώσουμε την εκπομπή, να αλλάξουμε κάποια πράγματα, να βάλουμε νέα στοιχεία. Θεωρώ ότι αυτό που διακρίνει την εκπομπή κι έχει αγαπηθεί κι αγκαλιαστεί από τον κόσμο είναι μια προσέγγιση αληθινή στα πράγματα της επικαιρότητας και μια αντικειμενικότητα που τη χαρακτηρίζει. Αυτό δεν θα αλλάξει, ό,τι και να προσθέσουμε. Έχω μαζί μου μια ομάδα με την οποία συνεργάζομαι χρόνια, ξέρουμε ο ένας τα θέλω του άλλου και νομίζω ότι το αποτέλεσμα μάς δικαιώνει όλους.
Πρόκειται για έναν ενημερωτικό καθημερινό μαραθώνιο, ουσιαστικά. Βάλτε μας λίγο στο παρασκήνιο της εκπομπής. Πόση προετοιμασία χρειάζεται;
Με το που τελειώνει η εκπομπή κάνουμε τη δική μας σύσκεψη με την ομάδα, τη Χαρούλα Αλέξη και τη Γαβριέλα Ζάρτιλα. Κάνουμε έναν προγραμματισμό, βλέπουμε την επικαιρότητα, όσα «παίζουν» στην ενημέρωση και πάνω σε αυτά κάνουμε ένα αρχικό πλάνο, το πρώτο στήσιμο. Μετά, βλέποντας την εξέλιξη των θεμάτων μέσα στη μέρα, αργά το απόγευμα «κλειδώνω» την εκπομπή με τα θέματα που εν τέλει απασχόλησαν μέσα στη μέρα. Είναι μια επίπονη διαδικασία που απαιτεί να παρακολουθείς την επικαιρότητα συνεχώς, χρειάζεται χρόνο για να προετοιμαστείς καλά και πιστεύω ότι τα καταφέρνουμε. Αυτό δείχνει το αποτέλεσμα!
Πόσο εύκολο είναι για έναν δημοσιογράφο που βρίσκεται καθημερινά στην τηλεόραση να αποφύγει τον λαϊκισμό;
Αυτό πιστεύω ότι είτε το έχεις είτε όχι! Εγώ έχω χάσει εν γνώσει μου θέματα, τα οποία θα μπορούσα να έχω αναδείξει, γιατί είχαν αποκλειστικά τέτοιο χαρακτήρα και δεν το έκανα. Δεν ήθελα να μπω σε αυτό το τριπάκι. Δεν το έκανα ποτέ και ούτε θα το κάνω, γιατί δεν με ενδιαφέρει. Δεν με ενδιαφέρει αυτή η προσέγγιση των θεμάτων με βάση τη δική μου πάντα σχετική αντικειμενικότητα. Ο κόσμος έχει καταλάβει ότι αυτό που βλέπει έξω κι αυτό που βλέπει και στην τηλεόρασή του είναι το ίδιο πράγμα, δεν προσπαθώ ούτε τον ειδικό να παίξω ούτε τίποτα. Θεωρώ ότι με συνέπεια κάνω μια δουλειά που ο κόσμος την έχει αγαπήσει εδώ και πέντε χρόνια κι είμαστε αρκετά καλά. Ο στόχος ανεβαίνει καθημερινά. Ο πήχης ανεβαίνει κάθε μέρα και περισσότερο.
Βλέπουμε ότι η εκπομπή άπτεται και πολλών κοινωνικών θεμάτων που αναδεικνύει η επικαιρότητα. Θεωρείτε ότι υπάρχουν δύσκολα θέματα, θέματα ταμπού που το κυπριακό κοινό δεν μπορεί να εισπράξει με τόση άνεση;
Ναι, έχουμε στήσει την εκπομπή με τέτοιο τρόπο, ώστε μέχρι τις 08.30 να ασχολούμαστε με την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα και με θέματα ενέργειας και μετά, πέρα από τις ανταποκρίσεις από τις άλλες πόλεις, ασχολούμαστε και με ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνία, τον πολιτισμό κ.τ.λ. Υπάρχουν τέτοια ζητήματα, ναι, δεν θα έλεγα ότι είναι ταμπού, αλλά πιο δύσκολα θέματα. Απλώς δεν είναι τόσο προβεβλημένα στην τηλεόραση. Μπορεί τέτοια θέματα δύσκολα να εντυπωσιάζουν ή να σοκάρουν πολλές φορές, αλλά όχι επειδή θεωρούνται ταμπού, αλλά επειδή μάλλον σπάνια προβάλλονται στην τηλεόραση. Η κυπριακή κοινωνία έχει μάθει και βλέπει τα πάντα.
Πώς χρησιμοποιείτε τα νούμερα τηλεθέασης;
Αν σού έλεγα ότι δεν με αφορούν, θα ήμουν ψεύτης. Τα κοιτάω κι επειδή τα νούμερα είναι ψηλά, δεν μένω σε αυτό. Θέλω να ψάχνομαι με τα νούμερα. Με ενδιαφέρει να βλέπω ποιες ηλικίες παρακολουθούν κάθε θεματολογία, το φύλο, ποια θέματα είχαν ενδιαφέρον και βάσει αυτού προσδιορίζονται και τα θέματα που θα προβληθούν τις επόμενες μέρες. Δεν έχεις άλλο κριτήριο για να καταλάβεις αν κάτι αρέσει ή όχι, πέρα από την αποδοχή που την απολαμβάνεις έξω, με την επαφή με τον κόσμο. Πρακτικά, τα νούμερα τα αξιοποιώ για να κάνω καλύτερη την εκπομπή.
Η επαφή με τον κόσμο είναι ένα από τα βασικά «ανταλλάγματα» μιας τέτοιας τηλεοπτικής συναλλαγής, σωστά; Ιδιαίτερα όταν γίνεται επί καθημερινής βάσης.
Σαφώς, είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό που ανέφερες. Δεν θεωρώ ότι κάνουμε κάτι το ιδιαίτερο. Είναι μια δουλειά που έτυχε να την κάνουμε εμείς. Κρίνεσαι από αυτό που κάνεις εάν έχεις συνέπεια και αν προσπαθείς να προσεγγίσεις σωστά το κάθε ζήτημα. Ναι, είναι μια δουλειά όμορφη, πολύ σπουδαία, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζεται με ταπεινότητα και -το βασικότερο- με αγάπη και σεβασμό στον θεατή. Δεν έχεις δικαίωμα ούτε να τον κοροϊδέψεις ούτε να τούς πεις στρεβλωμένη την πραγματικότητα, αλλά ούτε να παρουσιάσεις τον εαυτό σου ως κάτι το εξαιρετικό. Το βασικότερο είναι το καταλάβει ο θεατής ότι είσαι ένας από αυτούς. Πολλές φορές έχω παραδεχθεί στην τηλεόραση ότι κάτι δεν το γνωρίζω. Δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα. Είμαστε χρυσές μετριότητες, αλλά δεν μπορείς να είσαι ειδικός για όλα. Γι’ αυτό χρειάζεται να μελετάς πολύ, να γνωρίζεις το θέμα σου και να είσαι σε θέση να συμμετάσχεις σε έναν δεδομένο διάλογο για να εκπροσωπήσεις έτσι τον κόσμο που σε παρακολουθεί και να απευθύνεις τις ερωτήσεις που εκείνος θα ήθελε να κάνει.
Έχει αλλάξει το μοντέλο της ενημέρωσης τηλεοπτικά με το διαδίκτυο και την on-line ενημέρωση;
Σίγουρα! Κάποτε περιμέναμε να ενημερωθούμε για κάτι σοβαρό από το κεντρικό δελτίο της μέρας. Σήμερα, μια είδηση μπορεί να έχει παίξει άπειρες φορές στο διαδίκτυο μέχρι τη στιγμή που θα προβληθεί στο δελτίο κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι θετικό, παρά τους κινδύνους που εγκυμονεί πολλές φορές το διαδίκτυο. Είσαι υποχρεωμένος, λοιπόν, να προχωρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος στην τηλεοπτική παρουσίαση ενός θέματος, πέρα από την ειδησεογραφία, γιατί ειδησεογραφικά έχει κορεστεί. Χρειάζεται πλέον ανάλυση κι όχι παράθεση γεγονότων.
Πάμε τώρα στο άλλο σας τηλεοπτικό πρότζεκτ. Πώς προέκυψε το «Περί ορέξεως»;
Βασικά, μού αρέσει πάρα πολύ το φαγητό! Όταν μού το πρότειναν, λοιπόν, σκέφτηκα αμέσως μια συνεργάτιδα που έχω, τη Γιώτα Δαμιανού, που είναι πολύ αξιόλογη και με χιούμορ. Μού άρεσε το κόνσεπτ γιατί ήταν μια εκπομπή που δεν ήταν καθαρά μαγειρική. Ήταν μια γνωριμία με έναν καλεσμένο σε παρεΐστικο στυλ, όπως βγαίνεις με έναν φίλο σου και πηγαίνεις κάπου, και μαζί φωτίζεις και κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του. Όλο αυτό επειδή είναι και γρήγορο και καλογυρισμένο μού άρεσε. Δεν ξέρω πόσο θα πάει ακόμη, όμως, πιστεύω ότι, εάν δουλευτεί λίγο περισσότερο, μπορεί να δώσει κάτι. Εμένα μού αρέσει. Θέλει δουλίτσα, όμως, να το μάθει ο κόσμος. Σιγά-σιγά.
Πώς κρίνετε το επίπεδο των παραγωγών στην κυπριακή τηλεόραση;
Εγώ παρακολουθώ πολλή τηλεόραση, ιδιαίτερα τα κομμάτια που με ενδιαφέρουν. Περισσότερο ενημέρωση και λιγότερο ψυχαγωγία. Θεωρώ ότι έχουμε πολύ αξιόλογες εκπομπές. Ακόμη κι εκείνες οι εκπομπές που θεωρούμε ότι δεν αρέσουν, που είναι κουτσομπολίστικες κ.τ.λ., κρύβουν από πίσω τους πολλή δουλειά. Αυτοί που εργάζονται σε αυτές πασχίζουν καθημερινά να βγάλουν ένα προσεγμένο αποτέλεσμα. Εγώ θα ήμουν ο τελευταίος που θα απαξίωνα τη δουλειά του οποιουδήποτε. Ο κριτής είναι ο κόσμος. Μπορεί με τη δική μου αισθητική μια εκπομπή να είναι χάλια κι ο κόσμος να την έχει αγαπήσει και να την παρακολουθεί για χρόνια. Είμαι άκυρος, λοιπόν. Είναι υποκειμενική η τηλεόραση, το τι αρέσει και τι όχι. Η τηλεόραση είναι μια μεγάλη οικογένεια κι ο καθένας είναι κρίκος σε μια αλυσίδα, υπάρχουν καλές παραγωγές, καλύτερες, πολύ καλύτερες, αλλά γι’ αυτό κριτής είναι ο κόσμος. Κανένας άλλος!
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
