Δημήτρης Λοττίδης
Μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό κακών ειδήσεων πεσιμισμού, αλλά και το τεράστιο blame game που παίζεται καθημερινά, πώς αντιδράτε; Με λίγα λόγια, ρουφάτε και τις τελευταίες ειδήσεις περί μνημονίου, συμμετέχετε στις καταθλιπτικές συζητήσεις που μεταφέρονται πλέον και στο «άβατο» του κομμωτηρίου και στο κρεβάτι της αισθητικού; Ή αρνείστε να ανοίξετε μάτια και αυτιά, ορθώνοντας τοίχο στις ψυχαναγκαστικές προστριβές; Εγώ πράττω κάτι μεταξύ των δύο: Ενημερώνομαι για τα βασικά, αλλά κλείνω τα αυτιά στις υπερβολές και το κατινιό. Γιατί το κατινιό των σοβαρών, «τάχα μου» ανθρώπων που διαχειρίζονται τις τύχες μας σε τράπεζες, υπουργεία και λοιπές αρχές, κάνει τα μεσημεριανά του Star να φαίνονται ως BBC world. Χαρτιά πηγαίνουν και έρχονται, δάνεια χωρίς πληρωμή, φούμαρα επιχειρήσεων εκλιπαρούν για διαγραφές δανείων που τους έδωσαν τα λαμόγια χωρίς εξασφαλίσεις. Ράδιο αρβύλα για το εξοχικό του Ηλιάδη στη Μύκονο, την Panamera του Σταυράκη, τα τσεκ του ΑΚΕΛ στην Ομόνοια και πάει λέγοντας, σ’ ένα οχετό που σχοινοβατεί μεταξύ αλήθειας και μύθου. Μια αλήθεια που, όμως, δεν θα μάθουμε ποτέ.
Αλλά νιώθω και μια ανεξήγητη αισιοδοξία. Αυτό όχι επειδή απλά είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος. Νιώθω αισιοδοξία γιατί βλέπω την ωριμότητα και τη σοβαρότητα των απλών ανθρώπων της κοινωνίας μας, οι οποίοι έχουν ήδη ξεπεράσει τους ταγούς, φαίνονται κατώτεροι των περιστάσεων και γελοίοι. Και δεν εννοώ μόνο τον γνωστό ένοικο του Προεδρικού, για τον οποίο έγραψα πολλάκις, αλλά εννοώ, μαζί μ’ αυτόν, όλους τους επικεφαλής της κοινωνίας μας και είναι γνωστό πως αν βγεις στο δρόμο και φωνάξεις «πρόεδρε» θα γυρίσουν οι μισοί διερχόμενοι. Από πρόεδροι σωματείων μέχρι πρόεδροι των συνδικαλιστών, όλοι, δυστυχώς, απέτυχαν στο κομμάτι τους. Την ίδια ώρα, όμως, ο απλός ο κόσμος, αυτός που πάντα κάνει την ανατροπή, δίνει την ελπίδα. Ελπίδα γιατί στα πέντε καταστήματα που κλείνουν, κάποιοι βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και ανοίγουν άλλα δυο. Ελπίδα γιατί βλέπω άνθιση πολιτισμού και pop κουλτούρα που ξέφυγε πλέον από το ελιτίστικο σύμπαν που ξέραμε. Ελπίδα γιατί οι άνεργοι νέοι δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά προσπαθούν να κτίσουν με τον πηλό. Νιώθω, επίσης, πως όλα τα θετικά ξεκινούν και από την παλιά γενιά η οποία, αν εξαιρέσουμε τους λίγους προνομιούχους, επέστρεψε πίσω στη δουλειά στο φούρνο και την κουζίνα για να στηρίξει τα παιδιά της.
Και νιώθω ελπίδα πως δεν οδηγούμαστε στη μιζέρια. Πως οι γυναίκες χαμογελάτε, ντύνεστε όμορφα και έξυπνα και με το μισό περσινό budget, είστε πιο όμορφες και cool. Η ελπίδα μου, όμως, νιώθω πως δεν είναι απλά ένα wishful thinking γιατί υπάρχει σε όλη την κοινωνία η παραδοχή του «κάναμε όλοι λάθη». Παρά τις άναρχες κραυγές κάποιων μοσχοπληρωμένων συνδικαλιστών, οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν χωρίς να χάνουν τη διάθεσή τους για ζωή. Απαντούμε, ωστόσο, όλοι κάτι αυτονόητο: Ό,τι είναι να γίνει να γίνει σύντομα, να τελειώνουμε. Να σκάψουμε, να δουλέψουμε, να ζήσουμε γνωρίζοντας την άκρη του δρόμου. Αυτή η ώρα δεν είναι η ώρα των ευθυνών, αν και είναι ασήκωτες για κάποιους. Τώρα είναι η ώρα που πρώτα πρέπει να σώσουμε το δάσος που καίγεται και μετά θα βρούμε τους εμπρηστές.
Σ’ αυτή την προσπάθεια τα περιοδικά και τα Μέσα μας θα είναι κινητήριος δύναμη δημιουργίας χαμόγελων. Ρόλος μας δεν είναι να σας σπρώξουμε να ξοδέψετε χιλιάδες ευρώ για την ομορφιά σας. Ρόλος μας είναι να δώσουμε πίσω το όνειρο, την αισθητική, το μέτρο και την αγάπη. Να επιστρέψουμε στην ανυπομονησία της διασκέδασης με τις γυαλιστερές σελίδες μπροστά μας. Θα είμαστε εδώ για να ονειρευτούμε όλοι μαζί το αύριο όλων μας, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό. Και θα είμαστε εκεί όπου μας θελήσετε. Είτε στο περίπτερο είτε στο ipad είτε στο κινητό σας. Παντού. Το 2013 θα είναι δύσκολο για όλους αλλά και ενδιαφέρον. Η πρόκληση είναι να αγαπήσουμε πίσω τη ζωή μέσα από την απλότητά της.
Το 2020, πρώτα με υγεία, πρέπει να λέμε πως «ζήσαμε το 2013», όπως έλεγαν οι παλαιότεροι για τις «φασαρίες του ‘64» και τον αγώνα του ’55, τα Δεκεμβριανά. Ο προσωπικός αγώνας θα κερδηθεί μόνο αν τον κάνουμε με χαμόγελο και θετική σκέψη.
Δημήτρης Λοττίδης
demetris@sppmedia.com
Twitter: @demetris
